Մի սովետական անեկդոտ հիշեցի։ Ինքնաթիռում Բրեժնևն է, ալիևը, շևառնադձեն ու ԿԱՐԵՆ ԴԵՄԻՐՃՅԱՆԸ։ Ինչ որ վթա րի պատճառով ինքնաթիռի հրամ անատարը ասում է… Ալիկ Գևորգյան

Ալիկ Գևորգյանն իր էջում գրել է։ Հին սովետական անեկդոտ հիշեցի։ Նախ, բարին ու նվիրվածությունը
ԲՈԼՈՐԻՍ հետ։ Ինքնաթիռի մեջ Բրեժնևն է, ալիևը, շևառնադձեն ու ԿԱՐԵՆ ԴԵՄԻՐՃՅԱՆԸ։ Ինչ որ վթш րի հետևանքով ինքնաթիռի հրամ անատարը ասում է֊ Լիոնիդ իլյիչ(բրեժնևին),

հնար չկա, պետք է կա խվեք ինքնաթիռի թևերից, դե ստ իպված 4-ն էլ կա խվում են։ Որոշ ժամանակ անց հրամանատարը կրկին գալիս ասում է֊ընկեր գերագույն, եթե 1-ը իրեն չզп հի հանուն փրկության, ապա բոլորս կկп րծանվենք։

Դէ բրեժնևն էլ աջ ու ձախ նայելով ասում է։ Ընկերներ, ես գերագույնն եմ, դե ինքներդ եք գիտակցում։ Շևառնադձեն, թե֊ես էլ գերագույն կենտկոմի անդամ եմ, նույնն էլ ալիևն է ասում։ Դեմիրճյանն էլ ասում է֊պարզ է, հասկացա( գերագույն կենտկոմի անդամ չեր, քանզի, կոպիտ ասած, ոռ մտնող էլ չեր նրանց պես),հանուն կոմունիստական կուսակցության կյանքս կզп հեմ, սակայն վերջում մի 2 բառ։ Բրեժնևը, թե֊հարց չկա ԿԱՐԵՆ ՍԵՐՈԲԻՉ։ ԴԵՄԻՐՃՅԱՆՆ էլ լիաթոք ասում է֊ Կեցցե Լիոնիդ իլյիչը, էս

երկուսը ուրախությունից, սովորության համաձայն ծափահարում, թևերը պոկվում ու ընկնում են վար։ Բրեժնևը դառնում է ԴԵՄԻՐՃՅԱՆԻՆ֊ну ты даёшь Карен Серобич. Հետևություն Մոսկվա վազողներին֊ Արա դե մարդ եղեք, մարդ ու հայ մնացեք, եթե կարող եք բնականաբար, ձեզ չեք հարգում, գոնե ԵՐԿԻՐԸ հարգեք։ Բոլոր դш վադիրները ու քծնվողներն էլ ծած պիտի ընկնեն և անդառնալի։ ՄԵ՛ՆՔ ԵՆՔ ՏԵՐԸ ՄԵՐ ԵՐԿՐԻ, ԸՆՏՐՈՂՆ ՈՒ ԻՇԽԱՆՈՒԹՅՈՒՆ ԿՐՈՂԸ։

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *