Ալբերտ Հովասափյանն իր ֆեյսբուքյան էջում կատարել է հետևյալ գրառումը.
Ձգտել իշխանության, երբ առնվազն քսան տարի եղել ես մերժված նախկիների ճամբարի մեփ ,երբ նրանք էին որոշում անգամ բարերարությանդ չափը ու վայրը, մեղմ ասած՝ խելագարություն է։
Հայաստանի Հանրապետության ամենահարուստ 64 տարեկան անձը հեղափոխությունից այնուհետև, իմ կարծիքով պիտի ուրիշ տրամաբանությամբ առաջնորդվեր։ Քաղաքական ամբիցիաները, շեյխերին և շեյխուհիներին, լորդ երին և լորդ ուհիներին դներ մի կողմ ու իր ունեցած կասկածելի Կարողությունը արդարացներ, մաքրեր` ներդրումներ
անելով ու նոր աշխատատեղեր ստեղծելով։ Օրինակ` ոսկու սեփական հանքավայր ունենալով նախաձեռներ ու ստեղծեր լեռն ամետալուրգիական համալիր` իր ձուլ արանով, ձուլարանի կողքին էլ ոսկերչական գործարան` աշխարհին հանրահայտ հայկական բրենդների ներգրավումով։ Միանշանակ է,
որ հայ ոսկերիչների ու ժամագործների գործը հետո հանգիստ ծախվելու էր, ոչ միայն եվրոպական, այլ նաև քթներիս տակ գտնվող ամենագնողունակ և զարդեր սիրող շուկաներում` Արաբական պետությունների ժամանակ է, որ կգնահատվեիր, կհարգվեիր, կունենայիր ազգի աջակցությունը, եղածդ էլ արդար կլիներ երեխաներիդ և
թոռներիդ համար։ Հյուրանոցներ կառուցելը էական է, Սակայն մի քանի միլիոն դոլարի ներդրման Հետևանքով միայն 50-ից 80 աշխատատեղ է ստեղծվում, որն էլ, Աստված չանի համավարակի կամ պատ երազմի պարագայում առաջինն է փակվում։ Սա էր իմ, ու ոչ միայն իմ, սպասելիքը Հայաստանի Հանրապետության
ամենահարուստ, բարեգործությամբ զբաղվող 64 տարեկան գործարարից։ Ցավոք, մարդը նախընտրեց հարստությունը ծառայեցնել փառ ամոլությանը, 18-ամյ մարդու պես ինքը իրեն երրորդ դեմքով մե ծարեց և գնաց Մատրոսով դառնալու։ Չնայած վերջին հայտարարությունից հետո Մատրոսով էլ չմնաց, այժմ էլ լրիվ. “ Теперь я Наташа” տարբերակն է…