Արմեն Դանիելյանն իր ֆեյսբուքյան էջում գրել է.
Երբ «անկեղծ խոսքը» ոչ ավել ոչ պակաս կեղծիք է, մեծ կեղծիք, չափազանցեցված կեղծիք… մնում է լոկ ասել, որ դուք ոչ միայն անզգամ եք, այլ նաև անաստված…
Հ.Գ. Ապրիլյան պատ երազմի մասին մատուցած «անկեղծ խոսք»֊ն անաստված լինելու ամենավառ օրինակն է…
Հ.Գ. Երբ Ապրիլյան պատ երազմի հերոս կապիտան Արմենակ Ուրֆանյանի մայրը՝ Համեստ Ներսիսյան֊Ուրֆանյանը պնդում էր, որ սահմանին կռ վող տղաները 3 օր խոտով են սնվել, կուշտ ստամոքսով կիսաանգրագետ գեներալներից մեկը, ով բառիս բուն իմաստով զբաղված էր խառնակչությունով, ստո րաբար հերքում էր, թե ծնողները
խաբում են… Երբ Ապրիլյան պատ երազմում զո հված սերժանտ Ռոբերտ Աբրահամյանի հայրը՝ Աբրահամ Աբրահամյանը պնդում էր, որ իր որդու մարմնի դա տաբժշկական փորձաքննության արդյունքում պարզվել է, որ նախքան զո հվելը իր որդին 3 օր ոչ մի բան չի կերել… երևի էլի «ստում էր»… Իսկ Ապրիլյան պատ երազմի
ժամանակ Արմենակ Ուրֆանյանի հետ զո հված Արարատի մարզի Վեդի քաղաքից շարքային Անդրանիկ Զոհրաբյանի հայրը՝ Ատոմ Զոհրաբյանն ասում էր՝ «վերջին բացահայտումների արդյիւնքում պարզ եղավ, որ իրենցից գողացվել է որդիների ողջ մնալու հնարավորությունը»։ Ավելին նա ասում էր, որ
«Ինձ համար, բոլոր ծնողների համար, համոզված եմ, սա միմիայն մեկ բնութագրում ունի՝ դա վաճանություն»… Անձամբ ես եմ սեփական աչքերով տեսել Մեր Հերոս տղաներից մի քանիսի դա տաբժշկական փորձաքն նության եզրակացությունները… այդ եզրակացությունների մեջ փորձագետները սևով
սպիտակի վրա գրել են՝ “…դ իակի դա տաբժշկական փորձաք ննության ժամանակ նրա ստամոքսում որևէ սննդային պարունակություն չի հայտնաբերվել…։ “…դ իակի դա տաբժշկական փորձաքն նության ժամանակ նրա ստամոքսում սննդային զանգված չի հայտնաբերվել…”։ Հ.Գ. Արցունքն աչքերին հերոս Անդրանիկի հայրը՝ Ատոմ
Զոհրաբյանն ասում էր՝ «…մեր երեխաները սոված էին, դատարկ ստամոքսով: Ինձ համար այնքան ցավալի է դա, որ իմ երեխան երեք օր սոված է եղել: Ես կարամ թղթերը բերեմ, որ նա 3 օր հաց չի կերել: Գոնե կուշտ լիներ, դի մադրեր էդ ցա վին, ողջ կմնար, իմ կողքին կլիներ: Այսօր նրանց նմաններն ապրում են, իսկ մեր երեխաները չկան»… Իսկ «գեներալ»
Մանվել Գրիգորյանին պատկանող կալվածքի մեջ զինվորների համար նախատեսված սննդով արջերին էին կերակրում… Եվ այսքանից հետո, դուք դեռ ձեր «անկեղծ խոսքով» զբաղված եք ինքնախաբեությա՞մբ… Անձամբ ձեզ զո հված զինվորների ծնողները» մե ղադրում են» դա վաճանության մեջ… Եվ իրոք՝ ո՞ւր էիր, Աստված, երբ հո շոտում և սովամ ահ էին անում մեր հերոս զավակներին…