Ալիս Սողոմոնյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է․
մԱՐՈՒՔՅԱՆ էԴՄՈՆԸ ԵՎ… ԲԱՑ ԱՂԲ ԱՄԱՆԻ ԱՌՆԵ ՏՆԵՐԸ․․․ Կան շ ներ, որոնք հաճախ անտեղի հա չում են, որ ցույց տան, թե իրենք կան: Իրենց հա չոցին բանի տեղ դնող չկա, թե կա, կարևոր չի, կարևորը իրենք ներկայանան իրենց հա չոցներով: Կան շներ էլ, որոնք ժամանակ առ ժամանակ զուտ վախից են հա չում, որ հա չոցով իրենցից վախը վանեն ու խիզախ երևան: Մարդիկ էլ կան, որ ժամանակին վա խեցել են ինչ-որ կարևոր գործի մասնակից դառնալ ու սսկվել են, բայց անտեղի խոսելու մար մաջն

իրենց մեջ պահպանվել է: Այս էդմոն մարուքյանն 1-ին անգամ այդ վախը զգաց, երբ վարչապետը իր հայտնի քայլարշավը սկսեց Գյումրիից: Նիկոլի շուրջն այդ ժամանակ մի քանի հոգի էին, եւ մարուքյանը վ ախեցավ միանալ նրանց, թեև «Ելք»-ի անդամ էր: էդմոնը չէր կարդացել «Գևորգ Մարզպետունի» վեպը, չգիտեր, որ ութ հոգով սկսած պա յքարը հետո հազարավորների պիտի համախմբի ու հաղթանակ ապահովի: Այդպես եղավ նաև Նիկոլ Փաշինյանի պարագայում, որին վախեցել եւ չէր միացել մարուքյան

էդմոնը: Վախեցել էր սեռժիկ սարգսյանից, որի դեմ էր գնում իր դաշինքի անդամ Նիկոլ Փաշինյանը: Նիկոլ Փաշինյանի շարժումը սեռժիկի դեմ էր, իսկ մարուքյան էդմոնի համար դա անհավանական բան էր: Եվ էդմոնը խորամանկորեն հեռու կանգնեց տվյալ շարժումից: Ինչքան շարժումը թափ էր առնում, այնքան մեծանում էր էդմոնի վախը՝ «Ո՞նց թե, ելնել սեռժի դե՞մ, չլնող բան է»,-մտածում էր էդմոնը ու ավելի էր ջերմացնում իր կապերը սեռժիկի փեսա միշիկի հետ: Դաշնակից ընկերներին չմիանալը էդմոնի դա վաճանությո՞ւնն էր: Իհարկե: Եվ մարուքյան էդմոնը դա վաճանեց ընկերներին,

բայց պառլամենտական նոր ընտրությունների քարոզարշավներին խորամանկորեն պահպանեց Փաշինյանի հետ ընկեր լինելու իր շիրման ու իր օգտին ձայների մեծ մասը հավաքեց հե՛նց Նիկոլ Փաշինյանի շնորհիվ: Թե չէ, մարուքյան, դու այդ ի՞նչ հեղինակություն ունեիր, որ քեզ էլ ձայն տային: Դու պարզապես գունափոխ, տատանվող, ընկերներիդ դա վաճանող մեկն ես: Ի՞նչ պահվածք պիտի դրսևորեր էդմոնը Ազգային ժողովում: Նախկին ռեժիմի ղեկավարի եւ նրա մտերմիկ փեսա-մեսաների հետ պահպանվող

կապերը էդմոնին հուշեցին, թե քո գործը կեղծ ընդդիմադիր խաղալն է: Եվ էդմոնը սկսեց իր դա վադիր խաղը: Վայրահա չոցներ՝ անտեղի անձնական վիրավ որանքներ «իմքայլականներին», աղմուկ հանել ու կռի վներ սարքել, սադ րանքներ հրահ րել և, այսպես ասած, կայանալու այլ ու այլ ճղճիմ ձևեր: Եվ այսօր էլ իր ամբողջ խմբակով ԱԺ-ում հրաժարականի պահանջ է ներկայացնում Արայիկ Հարությունյանին: Ասեմ քեզ, մարուքյան, որ խնդիրը նախարարի անձը չէ, դուք պարզապես քաղաքական պայքարից շեղված եղել, շեղված էլ կմնաք: Դե ընդդիմադիր լինողի օրակարգը մի

բանով պետք է լրացնե՞ն, թե՞ չէ: Այս մարուքյան էդմոնը երբեմն հետաքրքիր երազներ է տեսնում: Այդ երազներում ինքն արդեն (լավ չի հիշում) Ազգային ժողովի նախագա՞հ է, թե՞ վարչապետ: Էն անի սամսոնյանին մշակույթի նախարար է նշանակել, խաժակյանին՝ Երևանի քաղաքապետ, իր եղբայրն արդեն Վանաձորի քաղաքապետ է, Տարոն Սիմոնյանն էլ, երևի, երկրի նախագահ… Հանկարծ վեր է թռչում տեղից եւ սխալմամբ պատուհանին է նայում, որից երազների մեծ մասը արագ մոռացվում է: Կրթության

նախարարին էլ արդեն ոչ միայն հանել էր գործից, այլև նրա վրա դատական գործ էր բացել… Այսպես, երազներին գե րի եւ դրանց ազդեցության տակ՝ մարուքյան էդմոնը շարունակում է իր վայրահա չումները Ազգային ժողովում, դրանք էլ մեկ-մեկ նկարահանում է իր բջջայինով, որ սեռժիկի փեսա-մեսաներին ցույց տա, թե ինչ կարգին հա չող է: Ամեն ինչի վերաբերյալ ատելությամբ խոսելը, մանիպուլացիաների դիմելը, ամեն ինչ սևացնելն ու ձվի մեջ մազ փնտրելը, մեղմ ասած, պարզապես դատարկություն է ու

հակաժողովրդական պահելաձև: Սա չի՞ նշանակում, որ ինքն ընդհանրապես անելիք չունի Ազգային ժողովում: -Այ, որ մենք գանք իշխանության,-ասում է մարուքյանը,-մենք ուրի՜շ տակտիկա կբանեցնեինք կորոնավիրուսի դեմ պայքարում: Թան էլ չէ, փրթած մածուն: Այ մարուքյան, մարդ ինչքան անամոթ ու անշնորհակալ պետք է լինի, որ չցանկանա տեսնել իշխանության կատարած ահռելի գործերն այդ ուղղությամբ: Ասեմ քեզ, մարուքյան, բոլոր քաղաքակիրթ երկրներում ընդդիմությունը միակամ է կառավարության հետ՝ ի տարբերություն մեր երկրում խղճուկ բարգավաճի ու նույնքան

խղճուկ լուսավորականներիդ: Ես այսօր տհաճությամբ մի կերպ լսեցի քո ելույթը Ազգային ժողովում, որտեղ դու՝ մարուքյան էդմոն, կրթության համակարգը ճահ ճացած համարեցիր: Երևի քո նախկին տերերի մասին ասված ճահիճը մեքենայորեն վերագրում ես կրթության ոլորտին, ու դեռ անամոթաբար Ազգային ժողովի որոշում ես պահանջում, որ Վարչապետին ներկայացվի՝ նախարարի հրաժարականի պահանջով: Բայց ինչ մեղք ու դատարկ ես, մարուքյան: Լավ չէ՞ր լինի, որ այդ «լուսավորականներովդ» կրթության թեմաներով քննարկումներին մասնակցեիք, որոշ ինֆորմացիա ունենայիք ու ոչ թե

հատկապես Ազգային ժողովի ուղիղ եթերում այլ ուղղակի ժողովրդի առաջ ձեր չստացված դերասանական խաղը խաղայիք: Ի դեպ, մարուքյան, երբ Արայիկ Հարությունյանը որոշ սպա նիչ փաստերով ձեզ ապտակ տվեց, էլի՞ շարունակելու եք ձեր զավզակությունը: Թեպետ, ոնց որ թե դուք կարգի եկողը չեք: Կարգի եկող լինեիք, էն անի սամսոնյանի ձեռքը չէիք տա որևէ պլակատ, որ խցկի Ազգային ժողովի դահլիճ: Դա՞ է ձեր մակարդակը, դա՞ է ձեր քաղաքական ճղ ճիմ պայ քարը: Վերհիշեցնե՞մ քեզ, մարուքյան էդմոն, քեզ վերաբերող վարչապետի մի բնութագրումը: Այն է՝ «սեռժական,

քոչարյանական բանդայի խորհրդարանական սպասարկուներ»: Դու սա՛ ես, մարուքյան, հետևաբար երազախաբությունից դուրս արի ու լրջորեն զբաղվիր այն գործով, որը վերապահված է Ազգային ժողովի պատգամավորին, հատկապես խմբակցության ղեկավարին: Թեպետ կասկածում եմ, որ լրջանալու միտումը քեզ բնորոշ է: Դուք այսօր 1 անգամ ևս ինքներդ ձեզ ոչն չացրիք: Փալաս էիք, փալաս էլ մնացիք: Եվ վերջում: Այ խանութբան Համո-էդմոն, ինչքան էլ բարբաջես, ինչքան էլ էն չստացված նաիրա զոհրաբյանի հետ ձեր անդուր, ձեր տհաճ ձայներով կռկռաք, բան դուրս չի գալու –

ժողովուրդը հստակ գիտի, թե դուք, այդ երկուսդ մանավանդ, ովքեր եք ու որտեղից եք ուղղորդվում: Հիշի՛ր, այ չստացված քաղաքական գործիչ մարուքյան, որ պառլամենտական առաջիկա ընտրություններ են լինելու, որի ընթացքում ձեր կեղծ կարգախոսները չեն անցնելու, դուք ձեր դիմակները պատ ռել եք, քաղաքական կյանքում դուք պարզապես ոչն չություններ եք: Եվ հեռու չէ այն օրը, երբ դուք հայտնվելու եք այն բաց աղ բանոցում, որտեղ կռ իսներն են վխտում: Խորապես ցա վակցում եմ քեզ, էդմոն մարուքյան. պարզապես մեղքս գալիս ես: ԱԼԻՍ ՍՈՂՈՄՈՆՅԱՆ