Լևոն Շիրինյանը գրում է. «Հայրենակի՛ց, Հիշիր, առաջին հերթին, որ գործող սահմանադրության շրջանակներում ՍԴ-ն լիազորությունների հարցում առ ոչինչ է։ Հետևաբար, անձերի նշանակումները, աշխատավարձի բարձր դրույքներից զատ, եղած քաղաքական-իրավական
պրոցեսներին վնաս տալ չեն կարող։ Ընդհակառակը, ես կարծում եմ, որ իշխանությունը կոռումպացված, հակապետական բաստյոնի վերածվող իրավական համակարգից պոկում է ամենակոռումպացվածի պատիվ ունեցող «բարձր մասնագետների», դրանով իսկ, մի կողմից՝ ճզ մելով հին կազմը, հար կադրանքի տակ է դնում նորացված
կազմին՝ «կուլակաթափման» գործընթացը հաջողությամբ պսակելու համար։ Նաև, դրանով իսկ նոր նշանակումներով (իբրև թե ընտրություններով) ռոբերտա-սերժական ՍԴ-ն վերածվում է պատնեշի՝ գո ղшպետության, նրա պարագլուխների ու շահառուների պաշտպանության
փուլում։ Այս դեպքում է, որ իշխանությունը ստանում է այն, ինչը հայտնի է ավանդական ասույթում՝ «Լեռը մուկ ծն եց»։ Կարող եմ կարծել, որ իշխանության մաքիավելլյան խաղը, տվյալ դեպքում, ծառայում է Հայաստանի ազգային-պետական շահերին: Ստեղծված իրավիճակում մնացյալը ածա նցյալ է։ Լ.Շ.