Համլետ Աբրահամյանը գրում է.
Խիղճս հանգիտ է։ Չեմ կարող ինձ մեղադրել անտարբերության մեջ այն ժամանակվա հաշվով և կամ չարակամության մեջ այսօրվա հաշվով։ Ասել եմ ճիշտ ժամանակին՝ 2018-ի սեպտեմբերի տասնհինգին և այսօր էլ լիիրավ իրավունք ունեմ հարցնելու թե ի՞նչ ես արել անցած 2.5 տարում։
Hamlet Abrahamyan: 15 սեպտեմբերի, 2018 թ. Ինչի՞ մասին եք դուք մտածում Hamlet Abrahamyan: Ասեմ ինչ մասին եմ մտածում Ֆեյսիկ քույրիկ։ Մտածում եմ որ արդեն ժամն է որ մեր Նիկոլը լռի ու անցնի գործի։ Խոսելու ժամանակը սպառվեց։ Այժմ աշխատալու ու գործ անելու ժամանակն է սկսվել։ Սուս ու փուս արա այն ինչը պիտանի ու հարմար ես գտնում
այս պահի դրությամբ մեր երկրի համար։ Գտնում ես որ Ար նախումը բա նտում լինի, տար բա նտ, գտնում ես որ ներդորղներ պետք է գան ՀՀ հայտարարիր միջազգային տենդերներ այն ճյուղերի համար որոնք կարող են հրապուրիչ լինել այդ ներդրողների համար։ Կարգավորիր հան քարդյունաբերությունը։ Մաքրիր պետական ապարատը հին կաշառակերներից
առանց ավելորդ ա ղմուկ աղաղակի ու ճառերի։
Ազգը քեզ տվել է վստահության քվե։ Կաշվիցդ դուրս արի ու արդարացրու այդ քվեն։ Ժողովուրդը քեզ տվել է ամենամեծ բանը, այլևս տալու բան չունի։ Այժմ քո ակտիվ գործելու ժամն է, գործիր արդյունավետ ու արագ։ ճառդ ոչ մեկին այլևս պետք չէ։ Գործիդ ծարավն ենք հարգելի վարչապետ ջան։