Սարսափելի է երբ մարդու մեջ ՄԱՐԴԸ վերջանում է: Նաիրա Զոհրաբյանի մեջ մարդը սպառվել է: Տեղյակ չեմ,հանուն ինչի՞ կարելի է այդչափ չարանալ, այնքան իջնել ,այնքան տմարդ լինել, որ անգամ հայրենիքդ դա վաճանես։ Նարիրա Զոհրաբյան ,ի՞նչ ես զգում երբ թշնամի երկրի
մեդիան մեկը մյուսի հետևից քեզ իրեն համախոհ է կոչում ։Ինչպե՞ս ես նայում զավակիդ աչքերի մեջ ։ ընտանիքիդ ի՞նչ ես պատասխանում։ Ինքդ քեզ ինչպե՞ս ես արդարացնում ։ Գուցե՞ կանգ առնես ,սթափվես… Դու հատել ես մարդ լինելու յուրաքանչյուր սահման ,
ուշքի արի։ Կոպտում, վիրավորում,ստորացնում ես հայրենակիցներիդ` սեփական ազգիդ: Վախեցած ,ստիպված ,թե՞ պարտադրված ես անում ,չգիտեմ ,սակայն չափն անցել ես։ Կանգ առ, մտածիր…եթե չարությունից ու վախից
մտածելու կարողությունդ էլ չի սպառվել։ Գլորվել ես մի խոր անդունդ, որտեղից ելք։ Մեջդ ուժ գտիր խոստովանիր որ սխալվել ես ,սխալ ես…ներողություն խնդրիր ազգիվ: Երբեք ուշ չէ հետ դառնալ սխալ ճանապարհից։ Հանուն ոչ մի բանի չարժի հայրենիքը դավաճանել։