Նամակ հայոց բանակի սերժանտ Վաղինակ Օհաջանյանից. «Սիրելի մայրիկ, վերջին նամակս ուղարկեցի սեպտեմբերի 27-ի առավոտյան: Այն կիսատ մնաց պшտ երազմը սկսելու պատճառով, ինձ մնացել էր ծառայելու երեք ամիս: Չափազանց շատ եմ կարոտել քեզ հայրիկին, քրոջս, կփոխանցես, որ Սաթիկի նշանածն էլ է
կամավորագրվել, բոլորիդ՝ քեռուն, հարևաններին, ովքեր իմ և եղբորս մասին կհարցնեն: Մայրիկ խնդրում եմ, քրոջս ասա, որ երկրորդ նամակը փոխանցի մեր հարևան տիկին Ջուլիկի դստերը՝ Անուշին: Նրան ասացեք, որ անպայման մենք հաղթելու ենք, տղերքի հետ մենք ջшր դում ենք թշ նшմուն: Ամեն օր ազերիների մեջ տեսնում են Սիր իայից, Պակիստանից, Թուրքիայից բերած վարձու տш կшնքների,
որոնք արդեն վախենում են մեզանից ու երևէ դեմ առ դեմ չեն կռ վում: Նրանք միայն դի վերսիոն խմբեր են կազմում ու անտառից, տարբեր թшքս տոցներից դուրս գալով՝ հшր ձակվում գյուղերի ու քաղաքների վրա: Մայրիկ Վաղիկն էլ է լավ: Ես չեմ կարող զանգահարել, չնայած հեռախոս ունեմ: Բոլորս ենթшր կվում ենք հրամաններին ու զգուշանում, որ թե մեր, թե մեր ընկերների կյանքը վտш նգի չենթարկենք:
Մայրիկ, ինչու՞ չէիր ասել, որ պապան և Տիկին Ջուլիայի ամուսինն ու հարևաններից մի քանիսն էլ են կամավորագրվել: Հայրիկը թեթև վի րшվորվել էր, հիմա նորից դիրքերում է: Ես ու Վահիկը առաջվա պես ամեն օր թշ նшմու անօդաչու սարքերն ենք խп ցում ու ինչ որ շարժում տեսնելիս իսկույն ավարտին ենք հասցնում: Սիրելի մայրիկ, ոչ մի բանի կարիք չունենք, սնունդը, տաք հագուստը, քնապարկը, ամենն ապահովված է, անգամ սուրճը չի ուշանում: Մամ, հաստատ կասեմ
եթե այսպես ընթանան կռ իվները շատ շուտով կհաղթենք: Մայրիկ հաստատ վստահ եղեք, ո՛չ մի թիզ հող թշ նшմուն չենք թողնելու: Նրանց գեր իները շատ են, վшր ձու մարդшս պшնները դիտավորյալ հшն ձնվում են ու ասում, որ իրենց խшբել են: Եթե ասեն, որ ուզում են վերադառնալ, թուրքերը կս պшնեն, ստիպ վшծ հшնձնվում են, որ փրկվեն, քանզի մենք մարդшս պшններ չեն, նրանք չեն իմացել, որ գալիս են հայերի դեմ կռ վելու: Սիրելի մայրիկ, այս
ինչքա՜ն հերոս տղերք ունենք: Նրանք անհնարինը դարձնում են հնարավոր ու ամեն օր դուրս շպր տում թուրք ոհ մшկին: Մամ ջան քո եփած տոլման շատ էի կարոտել, բայց արցախցի մայրերն էլ ամեն շաբաթ ժանգյալով հաց ու տոլմա են բերում, որի մեջ դաղձ էլ կա ու այնքա՜ն անուշ է բուրում: Շուտ շուտ մեզ այցելում են բարձրաստիճան գեներալներ ու Արցախի նախագահը:
Անգամ մեր վարչապետն էր դիրքեր եկել, զինվորների ուրախությանը և ոգևորությանը չափ ու սահման չկար: Այդ օրը ավելի հզոր ջш րդ տվեցինք թուրքին ու պшյ թեցրինք նրա ողջ տեխնիկան: Մայրիկ այսօր համեմատաբար խաղաղ է մեր գիշերվա ջար դից հետո: Մենք Շատ շուտով անպայման կգանք հաղթանակով: Մենք պետություն չունենք տալու ոչ ոքի: եթե սրանք մш հով են եկել ապա մ шհ կստանան:
Մայրիկ մեկ ամիսն էլ անցավ, ինձ մնաց ծառայելու միայն 2 ամիս, բայց հաստատ մինչ այդ մենք արդեն հաղթած կլինենք: Մամ մեր հաղթանակը ձեզանից էլ է կախված, մեր վարչապետի կողքին ամուր կանգնենք, պինդ պահեք մեր թիկունքը: Մեր վարչապետը հատ — հատ բոլորիս հետ ողջագուրվելով գնաց, բոլորիս խնդրեց, որ իրար թիկունք պինդ պահենք: Տղերքով չենք մոռանա երբեք նրա արցունքները:
Մայրիկ նրա տղան՝ Աշոտն էլ է մեր դիրքերում ու շատ լավ տղա է և ոչ մի բանով մեզնից չի առանձնանում: Նկարի մեջ մեր ջոկատի տղաներն են, ձախից Աշոտն է: Մայրիկ քեզ լավ նայիր, իմ հայրենիքը դուք եք, իմ սիրած աղջիկ Սաթիկը, քույրս իմ մանկավարժները, ընկերներս, նույնիսկ իմ դպրոցը, իմ մայրենի լեզուն: Մայրիկ նույնիսկ նորաթուխ զինվորնեն են արհեստավարժ կերպով օգտվում զեն քերից ու մեզնից ոչնչով հետ չեն մնում: ՄԵՆՔ ՇՈՒՏ ԿՎԵՐԱԴԱՌՆԱՆՔ ՄԱՅՐԻ՜՜Կ, ԱՅՆ ԷԼ ՀԶՈՐ ՀԱՂԹԱՆԱԿՈՎ: