Դավիթ Աթայանը գրել է. Լրիվ բաց տեքստով ասում են որ ռուսի հետ լավ լինեիք սրան չէր հասնի: Այսինքն սա ի՞նչ ա կոչվում‚ ասենք մեր վատ լինելը ո՞րն ա էլի‚ ոնց ա արատահայտվել դա‚ ասենք ռուսին ի՞նչ ենք ասել կամ արել‚ որ ադրբեջանը հшր ձակվել ա մեր վրա‚ ասենք ի՞նչ կապ ունի ադրբեջանը ռուսի հետ‚ որ գոնե ռուսը հшր ձակվեր ասեի դե հա տես
ռուսին բան ասեցինք հшրձ ակվեց‚ կամ մենք հшրձ ակվեցին ռուսի վրա‚ տարածք էինք ցանկանում վերցնեինք‚ էն էլ պարտվեցինք ու մի հատ էլ‚ որպես պատիժ‚ տարածք կորցրեցինք: Գիտեմ‚ ինչ եք ասում‚ ասում եք ռուսի հետ որ լավ լինեինք‚ ադրբեջանը ռիսկ չէր անի հшրձ ակվեր մեր վրա: Հիմա հարց. 1. ինչի՞ պետք ա մենք այնքան թույլ լինենք, որ ռուսի
հետ լավ լինել կամ չլինելը լիներ մեր համար լինել կամ չլինելու հարց 2. էդ ‹լավ լինել›-ը այդ ի՞նչ կարևոր բան ա ռուսի համար‚ և ինչո՞վ ա արտայատվում‚ ի՞նչ ա էլի դա կոչվում : 3. եթե մինչ այժմ համարենք լավ ենք եղել‚ էդ ինչի՞ մեզ չի հզորացրել էդ ‹լավ լինել›-ը‚ որ էս վերջին երկու տարվա վատ լինելը մեզ էս օրին պետք ա հասցներ‚ ո՞րն
ա էլի այդ դեպքում մեր ‹լավ լինելու› օգուտը‚ որ վիճակներս վատ չլինի՞‚ այդքանով ավարտվում ա՞ էդ լավ լինելը‚ ոչ ավե՞լ… Բաց տեքստով ասեք, որ ‹լավ լինել›-ը դա պարզապես տակը պառկելն է‚ մի վախեցեք‚ պարզ ասեք‚ ասեք մենք պետք ա ստրուկ լինենք‚ ինչի՞ եք վախենում‚ ուղիղ ասեք: Ասեք որ սովետը երբ փլու զվեց‚ մենք դուրս պլստացինք ու
քանի դեռ ռուսը թույլ էր հաղթեցինք ադրբեջանցուն (ու դա էլ էր ռուսի մտահղացումը): Ասեք որ հետո եկավ Պուտինը ու ասեց որ ով որ դուրս ա պլստացել ու ավել բան ա հետը վերցրել‚ այդ չի մարսելու (այսինքն Արցախը մերը չի եղել երբ մտել ենք Սովետի կազմ‚ այսինքն ձերն ա եղել‚ սակայն փաստացի մենք ձեզ առանց
Արցախ ու Նախիջևան ենք մցրել սովետի կազմ) ու յուրաքանչյուր գնով նենց ա անելու որ երազեք հետ գաք սովետ‚ ասեք էլի‚ հանգիստ ասեք.. մի վախեցեք դուք ձեր իրականությունից: Թէ չէ դրել եք մեծ մեծ փրթում եք՝ լավ էլի…: Սակայն միշտ կա ելք ու այդ ելքը քո ներսում ա‚
անհրաժեշտ է պահել քո լեզուն‚ մշակույթը‚ գրականությունը‚ պատմությունը ու կրթվել‚ զի նվել‚ կրթվել բոլոր ուղղություններով՝ այսքան մի բան…
Հ.Գ. Նախիջևանի գրեթե կեսը հայեր էին բնակվում‚ ու՞ր են այժմ … այ իմ դաշնակ ապիներ… այ իմ կարմիր բանակ ու ազերբայջան…