Յաշա Սոլոմոնյանն իր էջում գրել է. «Եվ իրականում ամեն մարդ յուրաքանչյուր բան իրավասու է գիտակցել այնպես, ոնց ինքն է ցանկանում։ Երբ ՀՀ հազարավոր քաղաքացիներ հիմա որպես կամավոր կամ ՄՈԲ գտնվում են Արցախում, երբ նրանցից շատերը տեսաուղերձներ են այնտեղից հղում՝ հորդորելով հանդարտվել,
երբ անցնում ես առшջ նագծով և զրուցում զինվորների հետ, իսկ նրանք էլ իրենց հերթին ասում են իրենց համերաշխությունը Նիկոլ Նիկոլ Փաշինյանի կառավարությանը ( կարող եք ընթերցել ֆրանսիական Liberation թերթի այսօրվա հրապարակումը առшջ նագծից), ապա այլ կերպ ես հասկանում վարչապետի գրառումը։
Ամեն զինվոր, ով իջնում է դիրքից ու վերադառնում քաղաքացիական կյանք, դադարում է լինել զինվոր՝ բառի ռшզ մական իմաստով, ու կարող է լիարժեք մասնակցել պետությունում ամեն քաղաքական զարգացումների։ Ահա, այստեղ է նաև մանիպուլյացիայի որոշակի դաշտը և հնարավորությունը։ Բայց միանշանակ, յուրաքանչյուրը հասկանում է իրերն այնպես, ինչպես ցանկանում է։ Մյուս կողմից էլ։
Քաղաքացիական պшտ երազմ հրш հրելու համար պետք է մինիմում 2 քաղաքական ուժ, որոնց ետևում կանգնած է ժողովուրդն ու որոնք զին վшծ դուրս են գալիս իրար դեմ։ Եթե համարենք, որ Նիկոլ Փաշինյանի կառավարությունը ու ժերից մեկն է, ում ետևում անվի ճելիորեն կանգնած է սատարող ժողովրդի հսկայական քանակ,
ապա ո՞րն է մյուս ուժը։ Եվ եթե խոսում ենք քաղաքացիական պшտ երազմի մասին, ապա 1 կողմն էլ պետք է լինեն զին վшծ ու բш խումների համար վճռական։ Հիմա եթե մենք մեզ թույլ ենք տալիս վարչապետին մե ղшդրել «քաղաքացիական պшտ երազմ» հրш հրելու մեջ, ապա մենք ենթագիտակցաբար ընդունում ենք, որ կա ևս 1 ուժ, որը զին վшծ է և պատրաստ է գնալ բш խումների։ Ո՞րն է տվյալ ուժը։ Գիտե՞ք։
Գնո՞ւմ եք նրա ետևից։ Եթե ավելի հեռուն գնանք, ապա պարզից էլ պարզ է, որ կառավարությունն այսպես, թե այնպես զին վшծ է ոստիկանական զո րքերով, հատուկ ծառայություններով ու այլն, ու կարիք չունի սահմանում 44 օր կենաց֊մш հու կռ իվ տված երեխեքին պրոցեսի մեջ ներքաշելու։ Այժմ նորից եմ հարցնում, ովքե՞ր են այն մարդիկ, որ զին վшծ են և արձակելու են 1-ին գնդակը ծառայության մեջ գտնվող ոստիկանի
ուղղությամբ։ Եթե նման մարդիկ չկան, ապա քաղաքացիական պшտ երազմի հավանականություն էլ չկա։ Կա կառավարության կողմից բռ նության հավանականություն ( աշխարհի բոլոր պետություններում այդ կա), կա հասարակական անկարգությունների հավանականություն, բայց կրկին կկրկնվեմ՝ ներքին պшտ երազմի հավանականություն չկա։ Իսկ եթե հակառակն եք մտածում, ապա շրջանը փակվում է, և դարձյալ սկսում ենք փնտրել մյուս ուժին»։