Վարսիկ Ճաղարյանը գրում է.
Մեր սգո օրը, մեր եռաբլուրը, մեր եղբայրեին սուգը չփորձեք քաղաքականացնել լսում եք սրիկաներ?այնտեղ մեր եղբայրնեն են ննջում, այնտեղ մեր եղբայրներն են ձեզանից նեղացած , այն եղբայրները, որոնց մենակ թողելով այստեղ աթոռակռիվ էիք տալիս,
իսկ նրանք ձեր օգնության էին սպասում օգնության, որն այդպես էլ սելֆիից այն կողմ ոչ մի տեղ չհասավ;Իմ եղբայրները կռվում էին առանց մտածելու, որ դուք այդ կռիվը կվերածեք հետ վերադարձի հնարավորության, այն եղբայրները, որոնց դիմացից թշնш մին էր հш րվածում, իսկ թիկունքից` դուք, ՀՀ-ի պադվալներում թաքնված և մոլերում առևտուր անող
դասալինքներ չմոտենաք եռաբլուրին և չպղծեք այն, քանզի անտեղ անմնացորդ նվիրումով մեր եղբայրնեն են ձեզանից նեղացած, նրանք անմնացորդ և անշահ 1-ին իսկ օրը գնացին ու անմш հացան թշնш մու գրկում ու ձեր սառը հաշվարկներում…….
5000 դրամով նրանց արյունը ծախած սրիկաներ, իմ հայրենակիցները ննջում են խռռոված , նեղացած, տխուր չփորձեք խառնել նրանց ձեր պիղծ խաղերին ու նիանց հարգնաքի եռօրյա
սուգը չփորձեք շահարկել , հեռու մեր զինորից, դուք աթոակռիվ արեք եռաբլուրից հեռու, իսկ եռաբլուրում հայ մայրն է սգում, ազնից ու հայրենասեր մայրը, հպարտ ու լուռ սգացող մայրը; Ոչ` դա ձեր իմացած մայրերց չեն, մայրեր, որոնք իրենց որդիների արյունը վերածեցին առքուվաճառքի, նրանք գործ չունեն այդ մայրերի, նրանք հերոս մայրերն են, հերոս` ինչպես իրենց որդիները;
Վարսիկ Ճաղարյան