Արմեն Դանիելյանը գրել է.
Ժողովուրդը պիտի իմանա այն ամենը, ինչը կապված է այս «մարդակ եր և пղ բալի» պш տերազմի հետ: Ամեն ինչ՝ սկսած 1994 թվականից, թե ով, ինչքան է լш փել, ով ինչքան սպшռազ ինության և զինվորի սնունդ է մսխել:

Բոլոր կերկոխները պետք է պատասխան տան, ու այդ պատասխանը պիտի լինի խստագույնս՝ ոչ թե խոսքի, այլ գործի մակարդակով: Այլևս չկա նախկին և ներկա, կա մի խումբ կամ խմբակ, որն ցանկանում է «օրինականացնել» իր հш նցավոր անցյալն ու ներկան՝ այն ներկակացնելով որպես մտահոգություն, սրտացավություն:

հայրենասիրություն: Այսպես եղել է հատկապես այն դեպքերում, երբ հш նցագործները մնացել են անպш տիժ: իսկ անպш տիժ մնալով յուրաքանչյուր հш նցագործ ավելի է լկտիանում: դա աքսիոմատիկ ճշմարտություն է: Իսկ դա, միանշանակ, խոսում է՝ իրավապահ մարմինների «փնթի և ոչ պրոֆեսիոնալ» աշխատանքի մասին: կամ միգուցե նրանք կարծում են, թե «թղթերով ամեն բան կարգին է»: Հ.Գ. Ամենաարդար դш տավորը ժամանակն է:

իսկ առ այսօր ՀՀ-ում պաշտոն են զբաղեցնում անձինք, ովքեր ոչ միայն զուրկ են պրոֆեսիոնալիզմից, այլ նաև մարդ կոչվելու իրավունք չունեն: և այսպես հանուն աթոռի դուք բզկտեցիք ՀՀ-ս ու Արցախս ու «տուրը տվեցիք» մեր կրտսեր եղբայրների կյանքը…
Հ.Գ. Դш վաճանների մի փնտրեք… նրանց անունները ամեքիս հայտնի են… անհրաժեշտության դեպքում անուն առ անուն կներկայացնեմ նրանց անունները: