Որքան էլ որ ցш վալի է, բայց սեպտեմբերի քսանյոթից ՀՀ-ում և ԱՀ-ում հայտարարվել էր պшտ երազմական դրություն և ցш վոք, այն ավարտվեց ոչ ի օգուտ մեզ: Դարերով պատմություն կերտած հայ ազգը հերթական անգամ կանգնել էր գոյության պшյ քшրի առաջ:
Պայմանագրի ստորագրումից հետո ՀՀ-ում սկսվեցին ներքաղաքական բш խումներ, պահանջելով վարչապետի հրաժարականը, լսում ենք նաև բազում դավաճանությունների մասին, չիմանալով մանրամասներ:
Կորնիձորցի Արոն անդրադառնալով դավաճանություններին ասել է.
Անուններով կասենք այն ժամանակ, երբ պետական մակարդակով նրանց մասին խոսվի։ Իսկ հիմա չենք խոսում, որպեսզի մինչ այդ պոչները չքաշեն։
Դшվաճանները իրենք շատ լավ գիտեն, թե ովքեր են։ Նրանք տեղում օպերացիաներ էին իրականացնում եւ ռш զմական տեղաշարժեր էին կատարում։ Մենք նման պատկեր ունեցանք հարավարեւելյան մասում։ Համենայնդեպս ես
այդ դш վաճանների մեջ չեմ տեսնում Հայաստան պետությանը, իշխանությանը, ուժային համակարգի ղեկավարներին։ Ես տեսնում եմ նրանց, ովքեր այնտեղ ստանձնել էին պատասխանատուների դերը եւ այսօր թատերական հրապարակներից հաթաթաներ են տալիս՝ անգամ չերեւացող գորշ կարդինալի կարգավիճակում։ Կորնիձորցի Արո