2008 թ-ի Մարտի մեկն էր։ Ես շարքային զինվոր էի։ Գիշերը ժամը հինգի սահմաններում «Վեր կաց» հրա ման տրվեց։ Մեկ ժամ անց…Հայկ Ստեփանյան

2008 թ-ի Մարտի մեկն էր։ Ես շարքային զինվոր էի։ Գիշերը ժամը հինգի սահմաններում «Վեր կաց» հրш ման տրվեց։ Մեկ ժամ հետո…Հայկ Ստեփանյան
Հայկ Ստեփանյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է .2008 թվականի Մարտի 1-ն էր։ Ես շարքային զինվոր էի։ Գիշերը

ժամը 5-ի սահմաններում «Վեր կաց» հրաման տրվեց։ Մոկ ժամ հետո մեր գումար տակը բերվեց Ազատության Հրապարակ։ Մեր առջև խնդիր էր դրվել պահել տարածքը, որ մարդ չմտնի։ Նույն օրը երեկոյան մեզ, զինվորներիս, կանգնեցրին ցուցարարների առջև, իսկ սպայական անձնակազմը մեր ետևում էր կանգնել ։ Պլաստմասե վш հաններով տասնութ-քսան տարեկան

զինվորներիս հրш ման էր տրվել շարժվել դեպի Ժողովուրդը, իսկ հետևից շղթա կազմած մեզ հր ում էին հատուկ ջп կատայինները և սպաները ։ Մոտ երկու ժամ հետո բերվեց բանակը։ Անկանոն կրш կոցներ և քաոս, դիպուկш հարներ և տш նկեր, шյ րվող մեքենաներ ու պшյ թյուններ, шր յան գետեր և կրш կված փш մփուշտներ…

Ահա՝ ի՞նչ էր «Մարտի 1_ը»։ Արդյունքում տասը զп հ, որից մեկը իմ ծառայակից ընկեր Տիգրան Աբգարյանն էր՝ 18 տարեկան պայծառ մտքով մի տղա, ով մեծ ծրագրեր ուներ իրականացնելու ։ Տիգրանի սպ шնությունը բացահայտում է «Մարտի մեկի» ամբողջ էությունը։ Բանը նրանում է, որ Տիգրանը մш հացավ ոչ լարված «թ եժ» պահին։ Մենք կանգնած էինք

Լեո փողոցում, մոտակայքում ցուցարարներ չկային, Տիգրանը, ով ինձնից մի քանի մ հեռավորության վրա էր կանգնած շարքում, հանկարծակի ընկավ ։ Պաշտոնապես ասացին, թե шտ րճшնակով ցուցարար էր կր шկել,

իսկ ես կասեմ՝ հատուկ դիպուկ ահшր էր, Տիգրանի վրա կր шկեցին, որ Ռոբերտը հաջորդ օրը արդարացնի բանակը քաղաք բերելը ու պш րետային ժամ հայտարարելը, որ զп հերը միայն քաղաքացիական չլինեն։
Տիգրանը պիտի ապրեր։

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *