Թուրքագետ Կարեն Հովհաննիսյանը գրել է.
Ամենից շատ հնչող հարցը՝ մեզ ի՞նչ է տալու ըստ էության Ամերիկայի կողմից Հայոց Ցեղաս պшնության ճանաչումը։ Մեծ հաշվով մեզ բարոյական և հոգեբանական տեսանկյունից
զատ այս պահին ոչինչ չի տալիս։ Սակայն ոչինչ ասվածն էլ այդքան տեղին չեմ համարում։ Ավելի հեռանկարային եթե վերցնենք, ապա ԱՄՆ-ն հետո ի՞նչ պիտի անի, որ զսպի Թուրքիային, կամ ՌԴ-ն ի՞նչ պիտի անի, որ ՀՀ-ն չգայթակղվի
Արևմուտքով։ Եթե մենք մեզ ինչ է տալու հարցի տրամաբանությունը փնտրում ենք Ցեղաս պшնության ճանչումով Ցեղասպանության հետևանքների վերացումը, կամ փոխահատուցումը, ապա դա մի փոքր կասկածելի է։ Սակայն եթե այդ ճանաչումով գերտերությունները
սկսում են իրենց ազդեցության ոլորտների համար այդպիսի ճանապարհով կռ իվ տալ, ապա մենք պետք է վարենք շատ նուրբ ր ճկուն դիվանագիտություն, որ այդ ճանաչումից օգուտներ քաղենք։ Մի լավ խոսք կա, խելոք գառը 2 մոր կաթ կուտի․․․