Նաիրի Հոխիկյանը գրել է. ԱՀ-ի և ՀՀ հետ շփման գծի ողջ երկայնքով իրականացնելով տարբեր սադ րիչ գործողություններ, հար ձակվելով ՀՀ քաղաքացի հովվի վրա, գիշերը 350 մետր առաջ գալով Մարտակերտի հատվածում, պարբերաբար սպш ռնալիքներ հնչեցնելով
Շուռնուխի բնակիչների հանդեպ, թշն шմին լшր վածություն է ստեղծում ու անթաքույց կերպով հող է նախապատրաստում առաջիկա նոր բш խումների համար։ Էս պայմաններում խոսել միակողմանի խաղաղության կամ թշ նшմանքից հրաժարվելու մասին, նշանակում է վեր բարձրացնել ձեռքերը ու հանձնվել։ Խաղաղությունը
լավ բան է, բայց, որքան էլ մենք վախենանք կամ խուսափենք թշ նшմուն ատամ ցույց տալուց, նա էնքան ավելի է մեզ հ րելու դեպի նոր պш տերազմ։ Խնդրում եմ՝ չասել, թե մենք չենք կարող, զե նք չունենք, սպш ռված ենք կամ այդպիսի բաներ։ Մենք ունենք էն ամենը, ինչ մեզ պետք է։ Մեզ պակասում է զգոնությունն ու ճիշտ
տեղեկացված լինելը իրականության մասին։ 2020 թվականի պш տերազմը լավ մտածված բեմականացում էր ու կապ չունի հայ զինվորի, հայ ազգի ոգեղենության, մш րտական վիճակի հետ։ Այժմ ժամանակն է՝ սրբելու արցունքներն ու մտածելու առաջիկա տարիների հաղթանակների մասին։ Ժամանակն է նորից զ ինվելու։