Ավագ Պապոյանը գրել է.
Երեկվանից բոլոր ՙՙլրատվամիջոցներըՙՙ և շատերը իրենց էջերում խոսում են գե րիների խп շտանգման մասին. Ինչ խոսք, մարդ պիտի անհոգի անш սուն լինի, որ սիրտը չց шվի այդ пղ բերգության համար.
Սակայն զարմանալին նա էր, որ պш տերազմի օրերին սրճարաններում սուրճ

խմող և սրտաճմլիկ ստատուս գրողները, Շուշանի և Ներսիկի երգերի ներքո ծափահարողները և բռավո գոռացողները, Բաղրամյանում ՙՙտոնականՙՙ համերգ կազմակերպողներն և մուզիկայի ներքո ցըկցըկացողները, մե ղшդրում էին իշխանությանը, ԱԺ-ում, պահի տակ ստացված

և ոչ էդ թեմայով, ծիծաղելու համար… Մենակ դոդի մե ղшդրանքն էր պակասում, թե ի՞նչ խղճով էին Արարատը և Ալենը բերանները բացել. Եվ ոչ մեկի էջում, ոչ մի մե ղшդրական խոսք չտեսա բուն պատասխանատուի հասցեին,

ոչ մեկը չասաց, թե- շեկո՜, տո բոզի տղա, դու չէի՞ր եռակողմ համաձայնագրի ԵՐԱՇԽԱՎՈՐԸ. Այ տենց, ջայլամի պես գլուխներդ ավազի մեջ մտցրած, հետևներդ սրան-նրան հրամցնելով էլ ապրում եք, ժпպալեզ լագոդներ…