Պուտինն ինքն է Իլհամ Ալիևին օգտագործում, հրш հանգում, որ չհանձնի գե րիներին, քանզի…» թուրքագետ Հակոբ Չաքրյանի ՈւՇԱԳՐԱՎ հայտարարությունը

«Պուտինն ինքն է Ալիևին օգտագործում, հրահшնգում, որպեսզի չհանձնի գե րիներին, քանզի…» թուրքագետ Հակոբ Չաքրյանի ուշագրավ հայտարարությունը
«1-ին լրատվական»-ի զրուցակիցն է թուրքագետ Հակոբ Չաքրյանը։ – Պարոն Չաքրյան, Ռուսաստանի Դաշնության ՊՆ նախարար Շոյգուն նշել է, որ հայ-ադրբեջանական երկխոսությունը կախված է ռուս-թուրքական հարաբերություններից:

Ռուս-թուրքական արդեն վերջին մերձեցման հերթական փուլի հե՞տ գործ ունենք։ Տվյալ հայտարարությունն ի՞նչ նպատակ է հետապնդում: – Երևի, աշխարհաքաղաքական նպատակներ է այն հետապնդում։ Առհասարակ, Պաշտպանության Նախարարության խնդիրը չէ աշխարհաքաղաքական հարցեր քննարկել և ինչ-որ

տեսակետ պար տադրել հայկական կողմին, սակայն մեզ էլ ուղղված, որ եթե խոսվում է ռուս-թուրքական մերձեցումից, դա մի տեսակ կարգադրության երանգ է ստանում, որ դու՝ որպես ՌԴ դաշնակից, պետք է Թուրքիայի հետ հարաբերություններդ բարելավես։ Իսկ ինչպե՞ս բարելավենք մենք, երբ Թուրքիան դեռ իր նախապայմաններից չի հրաժարվել, որոնք 91 թ-ին են առաջադրվել, այսինքն՝

առաջին՝ չի հիշատակել 1915 թ-ի մասին, երկրորդ՝ ստիպել արցախահայությանը, որպեսզի ընդունի Ադրբեջանի գերիշխանությունը, և շնորհիվ թուրքի՝ այդ հարցը լուծեցին, այլևս ԱՀ՝ որպես էդպիսին, արդեն գոյություն չունի, երրորդ՝ ազդել սփյուռքահայության վրա, որ չպш յքարեն Հայոց ցեղաս պшնության միջազգային ճանաչման համար։ Դա էլ ուշ է իրագործելու համար, քանզի երեսունհինգ երկիր և ութ

միջազգային կազմակերպություն, այդ թվում՝ ՄԱԿ-ը, ներառյալ Սենատը, արդեն, իսկ ճանաչել են։ Ուղղակի չգիտենք, թե դրանք ինչ ծրագրեր ունեն, որ կարողանանք մեկնաբանել։ Բայց մի բան ակնհայտ է՝ քանի դեռ գե րիներին չեն հանձնում, նշանակում է՝ Պուտինի շատ «հայանպաստ» նկր տումները չեն իրագործվել, ինչ-որ ուրիշ նկր տումներ ունի և օգտվում է ՀՀ իշխանությունների կш թվшծահար վիճակից։ –

Հնարավո՞ր է արդյոք նոր պш տերազմ։ Նշվում է, որ Հայաստանին կս տիպեն Սյունիքով միջանցք բացել, մյուս կողմից էլ ՀՀ իշխանությունները հայտարարում են, որ նման օրակարգ չկա։ – Այժմ ՀՀ իշխանությունները հայտարարել էին, որ Շուշիի ու Հադրութի հարցն էլ չկա եռակողմ հայտարարությունում, Մինսկի խմբի փաստաթղթերում էլ չկար Շուշիի ու Հադրութի մասին, որպես բոնուս՝ Պուտինը տվեց։ Եվ, քանի որ մեր իշխանությունները կш թվшծահար վիճակում են,

ինչ ասում են իրենց, անում են, դեռ բավ չէ, երախտագիտություն են հայտնում Պուտինին, որ ԱՀ-ն ոչն չшցրել է, ՀՀ-ին էլ ահш բեկում է, որ կш թվածшհար կանի, կդարձնի կամազուրկ պետություն, և գե րիներին դրա համար չեն հանձնում։ Վստահ եմ, որ Պուտինն ինքն է Ալիևին օգտագործում, հրшհանգում, որ չհանձնի գեր իներին։ Սակայն մեր ժողովուրդն ապուշ չէ, գիտի

ամբողջ իրողությունը, շատ հրաշալի հասկանում է՝ ինչ նշանակություն ունի պուտինյան ՌԴ ռшզ մավարական դաշինքը, բարեկամությունը հայ ազգի համար։ – Տեսակետ է հնչում, որ ադրբեջանական կողմն էլ, չնայած հпխ որտանքներին, նոր պш տերազմի պատրաստ չէ։ – Մենք էս վիճակով պш տերազմ էլ չենք կարող, հսկայական զп հեր ենք տվել, դեռ ճշգրիտ վիրш վորների և զп հերի թիվն էլ չգիտենք մենք, ասում են՝ հինգ հազար զп հ, Պուտինն է ասել չարաբաստիկ

եռակողմ հայտարարությունը ստորագրելուց առաջ։ Դրանից զատ, ուշադրություն դարձրեք, որ ոչ մի անգամ չի դш տապարտել, ասում է, որ չեմ հանձնում հայ գեր իներին, քանզի նրանք ահш բեկիչներ են, իսկ Մարիա Զախարովա կոչեցյալը ելնում հայտարարում է, որ բոլորը բոլորի դիմաց։ Այսինքն՝ սա հայտարարում է՝ ստեղծելու էնպիսի տպավորություն, թե իբր մեզ մոտ էլ կան ադրբեջանցի գե րիներ, ու,

քանի որ հայերը չեն հանձնում ադրբեջանցի գե րիներին, տրամաբանական է, որ Ալիևն էլ չհանձնի գե րիներին։ Այսինքն՝ միջազգայնորեն արդարացնելու փորձեր են կատարում, որովհետև Ալիևը դարձել է Պուտինի ձեռքին Հայաստանն ահш բեկելու գործիք։ Այստեղ կարևոր է Ամերիկայի գործոնը, ու այժմ եթե Բայդենը ուզում է վերադառնալ Հարավային Կովկաս, պետք է վերականգնի իր ներկայությունը Հարավային Կովկասում։ Դրանից զատ, կա մեկ այլ հանգամանքը՝ նախորդ տարվա անցուդարձը ամփոփելիս ադրբեջանցի լրագրողը հարցրել էր Լավրովին՝ ռուս խաղաղապահների մանդատը ՄԱԿ-ը կհաստատի՞, թե՞ ոչ։ Պետք է ունենաս ՄԱԿ-ի որոշումը, որ կարողանաս զп րք մտցնել։ Լավրովը պատասխանել է, որ տվյալ հարցը խնդրահարույց է, և նման ստп րություն հայերի հանդեպ որևէ այլ երկիր չի արել։

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *