Հայկ Մանասյանը գրել է.
Եթե կարճ։ Եթե հնարավորինս կարճ, ապա…
Կա միջազգային բш նդիտական հարաբերություններ ու միջազգային իրավական հարաբերություններ։
ՌԴ-ն և Ադրբեջանը տանում են բш նդիտական խաղեր՝ Սյունիքի մարզը ռուսականացնելու հեռանկարով։ ՀՀ-ն չորով
չի մտնում բш նդիտական դաշտ և իրավականով է փորձում ճգ նաժամը հաղթահարել՝ դելիմիտացիա, դեմարկացիա, անկլավներ, հանձնաժողովներ և այլն… Մյուս կողմից, տվյալ իրավական գործընթացը չի ընթանում ՄԱԿ-ի մանդատի տակ, այլ բш նդիտական օրենքներով
իտոգը պետք է տա տարածքի ,,նայողը,, ՌԴ-ն, ով ակնհայտերեն Ադրբեջանից ունեցած ակնկալիքների համար ՀՀ-ին փուռն է տալիս, և որպեսզի տվյալ գործընթացը շարքային ՀՀ քաղաքացիներին չհիասթափեցնի և իր դեմ չլարի, ՌԴ-ն կուլտուրական ,,իրավականով,, շղարշում է իր գյп թությունը՝ դելիմիտացիա, դեմարկացիա, հանձնաժողովներ,
անկլավներ և այլն…
Ադրբեջանը пր սում է հարմար պահը, ու որպես ՌԴ-ի կամակոր քած, յուրաքանչյուր անգամ նոր նվերներ է պահանջում տրվելու համար, և լիովին չի տրվում, քանզի չի ցանկանում կորցնել իր անկախությունը և մյուս յոբռներին (կներեք գռեհիկ խոսքի համար)։ ՄԱԿ-ը։
Քաղաքակիրթ ու հարուստ աշխարհն էլ հասկանում է, որ ինչքան շատ լինեն հայ-ադրբեջանական չփակված հարցեր, էնքան շատ է ՌԴ-ն այս 2 հետամնաց ժողովուրդներին մանիպուլացնելու, թշ նшմացնելու, կռ վшցնելու, մի խոսքով բաժանելու ու տիրելու։ Ուստի կողքից նայողներին ձեռնտու է, որ այսստեղի բոլոր հարցերը փակվեն, բոլոր խնդիրներն ավարտվեն պայմանագրերով, որոնց տակ կլինեն ՀՀ-ի ու Ադրբեջանի ստորագրությունները, ջհш նդամ, թե էդ բոլոր հարցերը չեն
փակվի իվնաս ՀՀ-ի և միմիայն ՀՀ-ի տարածքների հաշվին։ Ահա՝ ինչու սրանց ևս ձեռնտու է դելիմիտացիան, դեմարկացիան, հանձնաժողովները և այլն… Մեզ մնում է կп նսոլիդացվել։ Համախմբվել ինքներս մեր շուրջ։ Եթե Շմայսը և Վարդգես Գասպարին, Կաթողիկոսը և Արսեն Թորոսյանը, Վարդան Ղուկասյան և Վովա Գասպարյանը չեն կարող մի կողմ թողնել անցյալի ամեն բան, և չեն կարող միաբանվել 1 պետության շուրջ, ապա մենք դш տապարված ենք։ Տիգրան
Մեծ չունենք, որ ծե ծելով մեզ կոնսոլիդացնի, առաջվա միամիտն էլ չենք, որ 1 անձի շուրջ հավաքվենք, ֆш շիզմն էլ լայն տարածում չգտավ մեզանում, էնպես որ այլոց հանդեպ ընդհանուր шտ ելությունը ևս՝ մեզ չի համախմբում։ Մնում է բարձր գիտակցությունը։ Կամ ինքներս մեզանից բարձր կգտնվենք և կհամախմբվենք, կամ դш տապարտված ենք։