Սենոր Հասրաթյանը գրել է.
Նիկոլի լկ տիությունը հասել է իր գագաթնակետին: Բանական հատկանիշներից զուրկ այդ մп լագարը համառորեն երկիրը տանում է դեպի ներքին և արտաքին բш խումների: Նրան կանգնեցնելու տարբերակը 1-ն է՝ հեռացնել, ապա մեկուսացնել յուրաքանչյուր ճանապարհով…
Մեկուսացնել, քանի որ հանրային հարաբերություններում էդ տш կանքի հետագա մասնակցությունը հղի է առավել սш րսափելի հետևանքներով, քան արդեն ունենք… Ներհայկական անտրամաբանական զարգացումների արդյունքում մենք
տարածաշրջանային երբեմնի գործոնից վեր ենք ածվել ուրիշի գրպանի մանրադրամի, որն ով ինչպես ուզում, այնպես էլ օգտագործում է… Օգտագործում է անխնա, առանց հաշվի առնելու հայկական Ես-ը… Եվ այդ ամենը 1-ի պատճառով… Հայը կորցրել է ինքնատիրապետումը ու մոլորյալ հոտի պես գնում է այնտեղ, որտեղ
նրան տանում է սրբություն չունեցող Հայոց բոլոր ժամանակների թիվ 1 ինքնամոռաց տш կանքը… Ժո՜-ղո՜-վու՜րդ, սա իրոք, գե րեզմանափոր է… Մեր եղածի և չեղածի գե րեզմանափորը, որը հանուն իր անձնականի (իսկ իրականում, հանուն ոչնչի) պատրաստ է թաղել էն, ինչն արժանապատիվ հայի համար ոչ միայն արժեք, այլև ապրելու իմաստ է…