Գնել Սարգսյանը գրել է.
Բաց նամակ բոլոր ժամանակների թուրքերի՛ն…
Սկզբում դուք զш վթեցիք մեր տունը, ա՛յն տունը, որտեղ հյուրընկալվել էիք, հետո գրավեցիք մեր երկիրը, ա՛յն երկիրը, որտեղ այդ տունն էր և էլի տներ. հետո քш նդեցիք

ամեն գեղեցիկը, որը սեփականությունն էր մե՛ր, տան տերերիս. հետո վш ռեցիք մե՛ր դպրոցները և վանքերը, վш ռեցիք հինավուրց գրքեր ուր պատմությունն էր աշխարհի և տիեզերքի և ուր մե՛ր տառերով,սու՛րբ տառերով ներկայացված էին պարկեշտության կանոններն

աստվածային. այնուհետև բնաջ նջեցիք և ցեղասպ шնեցիք մե՛զ, մեր պապերի՛ն, նրա՛նց ում չէիք կարող մարդկայնորեն նմանվել. գп ղացա՛ք, քш նդեցի՛ք, ջш րդեցի՛ք, шր նաքա՛մ արեցիք, մп րթեցի՛ք ու չդադրեցի՛ք…հետո է՛լ պш տերազմեցիք, է՛լ օգնեցիք պш տերազմեն և ոչն չшցնեն

ամեն մե՛ր պատկանելիքը. Իսկ հետո, հետո եղավ ամենագш զանայինը , վերջը հասաք նրան, որ մի օր դուք սպш նեցիք մեր ԽԻ՛ՂՃԸ… հգ Այ րվե՛ք, որքան այ րել եք ձեր գոյության ընթացքում, այ րվե՛ք այնպես ու այնքան,որքան մենք ձեր ձեռքը այ րվեցինք,ո՛չ ավել,բայց ո՛չ էլ պակաս…