Արամ Գևորգյանը գրել է.
Մեղք ըլնես, արծրուն, էս ի՞նչ օրի ես հասել։ Դիշովի մեդիանյուզի պոստերն ես տարածում տղերքի նկարով, որ երբեմնի փառքդ ե՞տ բերես։ Էն օրն էլ գնացել էր էն ռոման բաղդասարյանի մոտ դարդալամիշ էր լինում,
կյանքն էր պատմում։ Էն ռոմանը, ում ալամ աշխարհը մոր քֆուր ա անում և ինքը դրանից հաճույք ա ստանում, արծրունից ինտերվյու էր վերցնում…
Ի՞նչ օրի հասար,
արծրուն։ Հիշո՞ւմ ես «Սերժի օրոք» քեզ ոնց էին հարգում և սիրում, էն Սերժին, ում դու հաթաթա էիր տալիս և հորդորում բռնվել, քանզի եսիմինչ «Ճ կլասի» փաստեր էիր ներկայացնում սպшռազ ինության հետ կապված։ Իսկ հիշո՞ւմ ես ինչքան մեծ և նորմալ շրջապատ ունեիր։
Հիշո՞ւմ ես, թե ոնց Սերժին օրոք մարդ դարձար և էդ նույն Սերժին դու փոխեցիր նիկոլի հետ։ Եվ հիմա՞։ Հիմա մնացել ես մեդիանյուզի և ռոմանատիպ անասունների հույսին։ Էլ ոչ ոք քեզ ոչ լուրջ ա ընդունում, ոչ էլ հարգում։ Քեզ էլ նիկոլն օգտագործեց և շպրտեց մի կողմ։ Դու էլ հիմա էն шրյան վաշխառուների պես չգիտես
ում դուռը ծեծես, որ քեզ մի նորմալ գործ տան, քեզնից մի նորմալ ինտերվյու վերցնեն։
Այ էս ա սպասվում բոլոր նրանց, ովքեր ուրանում են իրենց մարդ դարձնողներին,
ուրանում են իրենց սկզբունքներին ու երկու կոպեկ թուլափայի համար գնում ու քծնում են նիկոլին։ Սաղիդ վերջն էլ էս ա լինելու։ Քանի կարաք գլխներիդ ճարը տեսեք, նիկոլը ձեզ ա խուրդել։