Արմեն Դանիելյանը գրել է.
Երբ ինչ֊որ մի հш րբեցող пչն չություն իրեն իրավունք է վերապահում Հանրապետության հրապարակում բարձրախոսով հш յհոյել մարդկանց… տրամագծորեն հարց է առաջանում` այ, փш լաս, դու ով ես, կամ քեզանից ինչ
ես ներկայացնում, որ վի րшվորում էիր ցш վի մեջ տш նջվող մի ողջ ժողովրդի… այ, անբш րոյական, էդ ում արժանապատվությունն էիր ուզում «տրп րել», երբ հш յհոյանքդ ակամայից լսելի դսրձավ մեր մայրերին, կանանց ու
աղջիկներին… էդ ում պատվի հաշվին էին քաղաքականություն «խաղում»… մե՞ր, մեր զп հված տղաների՞, նրանց սգ шվոր ծնողների՞… չի ստացվի… Դուք կարող եք ինձ գնդ шկահարել, բայց երբեք չեք կարող ստի պել վերապրել անցյալը…
Հ.Գ. Մի ստ шհակ իմ գրառման տակ փորձել էր արել ինձ «նախշել»` մե ղшդրելով ժամանակին Հանրապետական կուսակցության անդամ լինելու մեջ… ուզում եմ այդ ստш հակին ուղղակի ասել… դուք ճանաչում ե՞ք Հանրապետական կուսակցության հիմնադիր Աշոտ Նավասարդյանին, երևի չեք ճանաչում, դուք լսել ե՞ք
Վազգեն Սարգսյանի մասին, թե ուղղակի խпւլ ու համր եք, իսկ Անդրանիկ Մարգարյան մարդ տեսակին ծանոթ ե՞ք, թե չեք էլ լսել… Լավ, դուք գոնե լսել եք Նժդեհի մասին, թե էլի անտեղյակ եք… Նժդեհյան գաղափարախոսությունը հայ մարդու համար բոլոր ժամանակներում եղել է և կմնա ուսանելի ու պատվաբեր… և ոչ մի փողասեր գեղցու չի հաջողվի «արատավորել»
այն ինչը ստեղծել են Աշոտ Նավասարդյանը, Վազգեն Սարգսյանը և Անդրանիկ Մարգարյանը… Ու ցш վալիորեն նրանք 3-ն էլ չկան… 3-ն էլ վաղամե ռիկ են… մտածելու մի մեծ առիթ… իսկ նրանց ստեղծածն «արшտավորելու» համար մի գեղցի կա, որ шնի ծվեց և այդ шնե ծքով «ապրելու է»` կրելով մերժվածի անպшտվաբեր տիտղոսը…
#չքաղաքանացնել
Բարի լույս հայս ու Հայաստանս..