Հայկ Զոհրաբյանը գրել է.
Կարդացե՛ք: Պարտադիր պատվաստում, կյանք ու մ шհ, կամք ու անհատականություն, սեփական մեղքն ու ճանապարհը։ Պարտադիր պատվաստվողների բերանի թեման հիմնականում հաց ու ջուրն է, ընտանիքը և իրենց
աշխատանքով ընտանիքին պահելը։ Սա ասում է մի ազգ, ով իրեն համարում է 1-ին քրիստոնյա ազգ, ճանաչում է Գրիգոր Լուսավորչին, գիտի նրա տասներկու չարչարանքները, սակայն ուրանում է նրա տш ռապանքները, որ քսանհինգ տարի Խոր Վիրապի գուբում ապրեց Աստծո շնորհիվ՝ ագռավներն էին կերակրում, այրի կինն էր ցամաք հաց գցում ու նրա անունը պահպանվեց, Աստծո խոսքը բերեց հասցրեց ձեզ
սիրելի ով կեղծավոր ժողովուրդ։ Համ խոսում եք չшրից, համ էլ չшրի գործերն եք անում ստիպпղաբար ու պшրտադրված, ապա ու՞ր է ձեր Աստված։
Երիտասարդ պատանին էլ էր ցանկանում երկնքի արքայությունում տեղ ունենար, սակայն Հիսուսը նրան ասեց, վաճառիր քո ունեցվածքը ու երկնքում կունենաս, այժմ նույնը ձեր հաշվով է, դուք չեք ցանկանում հրաժարվել ձեր
ունեցվածքից՝ աշխատավարձից, տխրում եք, տրտմում եք և շարունակում եք մնալ ձեր մե ղքի գե րին, ուր էլ գնաք, ձեր մե ղքը ձեզ հետապնդելու է և հենց դրա համար էլ Հիսուսն ասեց՝ աղվեսները որջեր ունեն, երկնքի թռչունները հանգստանալու տեղ ունեն, իսկ Մարդի Որդին գլուխ դնելու տեղ չունի, այսինքն մարդու հանգստի տեղը ոչ թե երկրի վրա է, այլ երկնքում և հենց էս ամենի համար էլ դժп խքում մարդիկ шյ րվում են
կրш կների մեջ, пռ նում են իրենց մե ղքի համար, իրականությունն ու ճշմարտությունը մերժելու համար։ Էս ամեն ինչը բաժանում է Աստծո ու Նեռի ժողովուրդների միջև, ճիշտ է, հեքիաթ է թվում, սակայն ճշմարտությունից չեք փախչի։ Հիսուսն ասեց տաճարը կքանդեմ ու 3 օրում կկառուցեմ, խոսքը մարդու մասին է, մարդն է եկեղեցին, իսկ հիմա այդ ժողովուրդների բաժանումի հաշվին կառուցվում է երկնային Երուսաղեմը, մարդիկ ովքեր տաշվում են, դառնում են մի սյունը
երկնային Երուսաղեմի, իսկ երկրային Երուսաղեմը, որը որ հենց այժմ էլ կառուցում են (բացեք վիդեոները տեսեք) չտաշված մարդիկ, այսինքն մեղավոր, մեղքի մեջ կորած, Նեռին ծառայող մարդիկ դառնալու են Երուսաղեմում Նեռի համար կառուցվող տաճարի վկաները, հավատալու են Նեռի հրաշքներին, հենց պատվաստումը, ինչը պարտադրողաբար իբր կյանքեր է փրկում, դա էլ իր հերթին հրաշք է, ինչին հավատում է միայն Աստված չունեցող մարդը։
Յուրաքանչյուր անձ անհատականություն է, իսկ այսօրվա շպարվելը եկել է հնագույն Եգիպտոսից, եգիպտացի բարձր խավի կանանց էին շպար դնում, իսկ բանական մարդը պետք է հասկանա, որ Եգիպտոսը հենց մ եղքի աշխարհն էր, որից փորձում էր հանել Իր ժողովրդին, սակայն էլի մարդը թողեց իր Աստծուն, իր համար կուռքեր ստեղծեց ու վազեց աշխարհի գիրկը՝ դիմացինին հաճոյանալու համար։ Կյանքն է զարգացել, սակայն մարդն էլի անհատականություն է և եթե դու պետք է քո անհատականությունը թողնես, նմանվես դիմացինին և դառնաս քո մե ղքի գե րին, ապա դու Աստված չունես, եկեղեցում մոմ
վш ռելը, մեքենայից խաչ կախելը, սերվանդի գլխին փոշու մեջ Աստվածաշունչ պահելը ոչ մի բան է, դևերն էլ էին ճանաչում և դողում Տիրոջից, սակայն նրանք մնացին նույն դևերը։ Ո՞վ է Նեռը, Նեռն էս աշխարհի տերն է, եկել է արդեն՝ իր հետ բերելով ջրհ եղեղներ, փпթորիկներ, шվե րածություններ, պղ ծություններ, սուտ ու կեղծիք, դш վաճանություն, բա հենց դրա համար էլ ասաց՝ Գնա եւ ասիր այս ժողովրդին. լսելով կլսէք, բայց չէք հասկանալ, եւ տեսնելով կտեսնէք, բայց չէք իմանալ։
Եսայիա 6։9