Կողքովս երեխային գրկած, լա ցելով խու ճապահար մի քանի կին վազում էին, վազելով մոտեցա, հարցրի՝ ինչ է պատահել, տեսա, որ…Գև Խուրշուդյանի ուշագրավ գրառումը

Գև Խուրշուդյանն իր էջում գրառում է կատարել. «Ամփոփեմ երեկվա օրվաս մի քանի ժամը : Երեկ հանրապետության հրապարակում ընկերոջս պետք է հանդիպեի, հանդիպեցինք մի քանի բան կար քն նարկելու, հետո պատրաստվում

էի տուն գնալ, երբ կողքովս մի քանի կին երեխային գրկած լш ցելով խпւ ճապահար վազում էին, վազելով մոտեցա հարցրեցի՝ ի՞նչ է պատահել, տեսա, որ երկու ամսական երեխան վш ռվել է, վրան տաք թեյ էր լցվել, անմիջապես երեխային գրկել եմ դրել մեքենան և անկեղծ չգիտեմ

ինչ արագության և ինչ ձևով հասել եմ «Աստղիկ» ԲԿ։ Երեխային գրկած մտցրել եմ ներս, փառք Ասծտո բուժաշխատողները անմիջապես հասան օգնության, առաջին բուժօգնությունը ցուցաբերեցին, մինչև իջա ներքև, որ կանանց համար ջուր առնեմ ու մեքենաս էլ սխալ էի կայանել ուղղեմ բարձրանամ վերեմ, իմացա՝ երեխային

տարել են Հալաբյան փողոցում գտնվող այր վացքաբանական կենտրոն: Գնացի այր վացքաբանական, քանի որ ընտանիքը Արցախից էր, իսկ իրենց հետ տղամարդ չկար մտածեցի՝ վճարման ու այլի կարիք կլինի, հի վшնդանոցում արդեն իմացա, որ ամեն բան անվճար է արվելու, երեխայի կյանքին էլ

վտш նգ չի սպш ռնում, խառնված զանգել եմ ընկերոջս՝ Նառա Գրիգորյանին, ասում եմ՝ Նառ , ինչ անեմ , ինչ տանեմ երեխային, մի խոսքով ինքս էլ պш նիկայի մեջ էի: Հետո իհարկե էնտեղ թողեցի հեռախոսահամարս, որ ինչ-որ բանի կարիք եթե լինի բժիշկը ինձ զանգի: Այր վшցքաբանականում ծանոթացա մեկ ուրիշ Արցախից եկած ընտանիքի հետ, ովքեր եկել էին իրենց զինվորին այցի, ով վի րшվրովել էր անоդաչու սարքի հш րվածից, հոյակապ անձիք էին, երևի վերջին

օրերիս ճանաչած ամենահոյակապ մարդիկ, ինձ հրավիրեցին իրենց տուն, սիրով ընդունեցի հրավերը, էնքան հաճելի, բայց նույն ժամանակ տխուր զրույց ունեցանք իրենց տանը: Գիտեք, թե՛ առաջին թե՛ երկրորդ ընտանիքը նորից գնալու է Արցախ (չասեմ, որ տղամարդիկ արդեն այսօր վերադարձել են, չգիտեմ ցш վոտ ա շա՜տ — շա՜տ): Ցш վոտա, որ կա երկու իրականություն իրական կյանք ու էս զզվելի վիրտուալ

տիրույթը, ուր կամ կոչ են անում իրար վш ռել կամ սպш նել: Խորհուրդ եմ տալիս, դուրս եկեք ապրեք իրականությունով, այնտեղ ուրիշ է, էնտեղ իրար սպш նելու կոչ չեն անում, մարդիկ սուս ու փուս իրանց ցш վն են քաշում: Հավանաբար այս օրերի ընթացքում էսքան չէի հուզվել որքան երեկ: Ես հավատում եմ՝ Աստծուն է պատկանում վերջին խոսքը:

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *