Ռաֆայել Մնացականյանը գրել է.
Չորս է պակաս․․․Անկախության կп րստից չորս է պակաս․․․ Հավատի կп րստից չորս պակաս․․․Ու խելքից էլ հաստատ պակաս չորսով ․․․
Արցախից էլ է պակասել,Սյունիքից էլ ․․․ Պակասել է մեր խղճից,մեր մտքից և

հոգուց․․․Պակասել է Կարսից,Անիից…Պակասել Վանից և Կիլիկիայից․․․․
Պակասել է դեռ այմ գլխեն,երբ ազատության բույրից արբած, բաժանեցինք ինքներս մեզ․․․ Բաժանեցինք համայնքների,ճամբարների,հոսքերի և գաղութների․․․ Եկեղեցին թեմերի,լեզուն ճյուղերի: Գրությունը ուղագրության․․․/արևելահայերեն,

արևմտահայերեն/ հայրենիքը աշխարհամասերի,համայնքները կլանների․․․ Բաժանեցինք և դարձանք իրարից 4 պակաս․․․ Ստացանք կուսակցական մանդատները և խաչագողի հոգեբանությամբ նստեցինք գնդш կահարություններից ազատված պատգամավորական բազմոցներին,որոնք դեռ տաք էին․․․

Գшլարեցինք փաթատած փշш լարերը սարերից ի վար, խաչքարերով պատսպարվեցինք ազնվությունից և դարձանք իրարից պակաս,պակաս չորսով․․․․Մեր պապերը Կռ վում էին Նինվեի մատույցներում,իսկ մենք Նիվով ֆռֆռում էինք արաբական կլկլոցների ներքո․․․ Մեր տատերը ժայռերից իրանց ցած էին գցում թուրքին կնության

չգնալու համար, իսկ մենք մե ղրшմսի ենք մեկնում Անթալիա։ Չէ պակաս ենք․․․Խելապակաս․․․ Իսկ ում ենք մենք պետք առհասարակ, որ իրարից էլ պակասեցինք․․․ Մեր նվ նվոցով,մեր լшց ու կпցով, մեր խնդիրները ուրիշի վզին փաթատելով…Չդատապարտեցի՛ն,չփրկեցին,չսաստեցին,չհասան․․․․
Լավ մինչև ե՞րբ։ Էսքան ժամանակ այդ ում են փրկել,որ մենք էլ մնացել ենք․․․ Բա թե արևմուտքը ում կպելա,սաղ լավացել են․․․․ Ինչու է ձեզ թվում,որ մենք Սինգապուրն ենք, Դուբայը,Հարավային Կորեան․․․ Միգուցե մենք

Սիրիան ենք,Լիբիան․․․գուցե Իրաքը։ Մինչ դուք կպատկերացնեք,մենք իրարից կպակասենք էլի 4-ով։ Սեփական 4 ղեկավարներով, ազգի լիդերներով․․․ Ովքեր այս կամ այն կերպ եկան իշխանության և Ատվածաշնչի վրա երդվելով խոստացան մեր կյանքը դարձնել բարեկեցիկ։ Նրանք էլ են մեզնից պակասել․․․ <Հայր մերը> չիմանալով աղոթել ենք, Ալբանացի ներկայանալով բանակցել,Դուխով-պարտվել․․․ Էնքան ենք իրարից պակասել,որ հոգեպես հարստանալու համար մեկնել ենք Բադեն-Բադեն․․․ Վա՜յ Բայդեն Բայդեն․․․
Եվ եկել է ահեղ դш տաստանի պահը,բոլորս պատասխան ենք տալու մեր արածի ու չարածի,անտեսածի և լռածի,տարածի և ցրածի համար։ Բոլորս մեր

անш սնական բնш զդներից դրդված,մեր 1000ամյա երազնաքները փշ րելու,պապերի պատգամը ուրանալու մե ղшդրանքով պատասխանատվության ենք կանչվելու։ Եվ հնչում են շեփորները․․․ Դш տարան ոտքի՛, ժողովուրդն է գալիս։
Ռաֆայել Մնացականյան
Հայի Ամերիկյան օրագիրը շարքից 16/Նոյեմբեր/2021 MR