Արամ Գևորգյանը գրել է. Երեկ մի տեսանյութ դիտելու համար վերջը տիկ-տոկ քաշեցի ու… ու հասկացա, թե ոնց ա նիկոլը վերընտրվել։ Հասկացա, թե ինչով ա նիկոլը գր ավել էդքան մարդու… ոչ մի բանով։
Հա, տենց. չի ասել բառեր, տերմիններ, ձևակերպումներ, որը դրանց համար անհասկանալի կլիներ, կծանրաբեռներ իրանց ուղեղը ու դրանք էլ նստել, մտածել են, որ էսի իրանց մարդն ա, իրանց նման անգրագետ, սակայն ինքնավստահ, իրանց պես ասելիք չունի, սակայն կոնտենտ ա, որ ապահովում ա։
Օրինակ, մեկը վիդեոներ էր անում էն մասին, թե ոնց ա ինքը հաց ուտում… դրա համար գիտելիք պե՞տք ա, չէ, բայց միայն տենայիք՝ ինչ ինքնավստահությամբ էր դա անում… Մի այլ տեղ ինչ որ լեննականցի գ եյ սպш ռնում էր լեննականցի տղերքին, էն մյուսում ինչ որ անսեռ զանգված խոսում էր, թե ոնց ա
դш տի տվել այն մարզասրահին, որտեղ իրան ներս չեն թողել, մի տեղ ակնհայտ շեղումներով կին տարբեր երգերի տակ նույն դիրքով կանգնում ու տենց վիդեո էր անում… և սենց հարյուրներով։ Եվ սրանք սաղ անհոգ, անդարդ… Ասածս ինչ ա՝ ձեզ լավ նայեք, ձեր ցավը տանեմ, ոնց հասկանում եմ՝ խելքը գլխիններով քիչ ենք մնացել։