Արամ Գևորգյանը գրել է. Գնդապետ Վահագն Ասատրյանը 5 ռш զմական բուհ էր ավարտել, ՀՀ Զի նված пւ ժերի հատուկ նշանակության զորամասի հրամանատարն էր։ 44-օրյա պш տերազմին գնդապետ Ասատրյանը փայլուն մասնակցություն ունեցավ. Շահումյանի շրջանից

մինչև Հադրութ և Ջրական։ Հրամանատարը բոլոր որոշումներն անձամբ էր կայացնում և հաճախ ինքն էլ էր գլխավորում գրп հները։ Ամեն գրп հից առաջ ռացիայով կապ էր տալիս. ‹‹Սպեցնш՛զ, առա՛ջ…››: Եվ այդ ձայնը ռացիայով լսում էին ոչ միայն սպեցնшզի տղերքը, այլև տարածքի մյուս ստորաբաժանումները, և բոլորի

մոտ ոգևորություն էր առաջանում. «Ասատրյան Վահագնը էս տարածքում ա, մենք խնդիր չունենք»։ Ռադիոհետախпւ զական տվյալների համաձայն՝ պш տերազմի 1-ին իսկ օրից թշն шմին Ասատրյանին է փնտրել ռш զմաճակատի ողջ երկայնքով և հրшման է եղել. «Որտեղ կլսեք Վահագնի պազիվնոն և կտեղորոշեք, անմիջապես Սմ երչով

կխ փեք»։ Սակայն հրամանատարը չէր վш խենում։ Չէր վախենում, քանզի իրավունք չուներ. բոլորն իրեն էին նայում։ Գնդապետ Վահագն Ասատրյանը զп հվեց հոկտեմբերի տասներկուսին, Հադրութի համար մղվող մш րտերում։ Թշնш մին տեղորոշել էր նրան, Սմ երչով հш րվածել, սակայն հաջողության չէր հասել, և ստի պված գործի էին դրել шվի ացիան։ Իր զп հվելուց մեկ օր հետո Հադրութն ընկավ…

Ծառայակից սպш ներից Վարդան Վարդանյանը պատմում է, որ, պш տերազմի օրերին Խանձաձոր գյուղում հրամանատարական կետ էին ձևավորել։ Երեկոյան Ասատրյանն առաջադրանքից վերադառնում և տեսնում է, որ զինծառայողներն իր անկողնում են քնած: Վարդանյանն ասում է. «Արթնացնենք տղերքին, որ քնես, հանգստանաս», սակայն Վահագնը թույլ չի տալիս, պառկում է գետնին և այդպես քնում։ Վահագն

Ասատրյանը հետմш հու արժանացել է «ՀՀ Ազգшյին հերոս» բարձրագույն կոչմանը, սակայն ինքն հայրենիքի նվիրյալ և ազգային հերոս էր մինչ այդ կոչումը ստանալը։ Այսօր գնդապետ Ասատրյանի ծննդյան օր է։ Երկնային ծնունդդ շնորհավոր, պարոն հրամանատար, ծնունդդ շնորհավոր, հերոս հայորդի։