Հայկ Մանասյանը գրել է.
Կարծում եմ ՌԴ-ն խփ ելու է։ Վերջին պայմանավորվածություններն են գնում ԱՄՆ-ի և ՌԴ-ի միջև, Ուկրաինան կիսելու հարցում։ Ռուսաստանն ուզում է ողջ Սև ծովյան ափը։ ԱՄՆ-ն սակարկում է։
ՀՀ-ն Ղազախստանի ու Ուկրաինայի թոհուբոհում փոքր ինչ ժամանակ է
շահել իր սեփական հարցերը լուծելու համար։ Կհասցնենք թե ոչ չգիտեմ, սակայն եթե Թուրքիայի հետ սшհմանի բացումը ստացվի, ապա դա կլինի տնտեսության և պետականության համար մեծ առաջընթաց։
Ադրբեջանը լինելու է Ղազախստանից ու Ուկրաինայից հետո
հերթական պետությունը, ով պետք է ՌԴ-ի հետ կիսի իր սուվերենությունը։ Իսկ դա սովորաբար ցш վոտ գործընթաց է լինում։
Արցախը Հայաստանից պոկվելով և միայնակ խաղալով մեծ հնարավորություն է ձեռք բերում որպես ռուսական գործոն Ադրբեջանի հետ Դու-յով խոսելու։ Արցախի անկախությունը հնարավոր է, իհարկե Ռուսական ազդեցության դաշտում կամ առավել ճիշտ կազմում։ Թուրքիան չկարողացավ Ղազախստանը պոկել, ավելին, հասկացավ, որ Ադրբեջանի հարցում շատ է խորացել, անտեսելով
ռուսական իրավունքները տարածաշրջանում։ ՀՀ-ի հետ հարաբերությունների խորացումը նա իրեն թույլ կտա այնքան, որքանով որ անհնար կլինի դեպի Ադրբեջան խորացումը։ Իրանը ՌԴ-ի աջակցություն հայտնեց, իսկ դա նշանակում է, որ Սովետը վերականգնվելու ուղղությամբ ջանքերում Իրանն առնվազն չի խանգարի։
Թերևս էսքանը։
Աստված մեզ բոլորիս պահապան։