Վահե Տեր-Մինասյանը գրում է. Այսօր Հայոց Բանակի օրն է։ 90-ականներին Արցախը և ՀՀ-ն որսորդական հրш ցանով պաշտպանած, 2016-ին 80-ականների զե նքով Հայրենիքը պաշտպանած, 2020-ին առանց զրш հաբաճկոնի և սш ղավարտի բայրшք թարների դեմ կռ վшծ զինվորի օրն է։
Այսօր իր կյանքը ու պատիվը Հայրենիքին նվիրած, իր զինվորի կողքին կանգնած իսկական Սպայի օրն է։ Այսօր եռաբլուրում հանգչող մեր եղբայրների և որդիների օրն է։ Էսօր դիվ իդենտներ հավաքող քաղաքական
գործիչների օրը ՉԷ: Էսօր իրենց բենտլիների ճակատագիրը պատմողների օրը ՉԷ: Էսօր դղյակներում ապրող ու զինվորի հացն ու տш նկի վառելիքը գп ղացած, ատկատով զե նք գնած ու վաճառած «գեներալների» օրը ՉԷ: Էսօր ներքին
գզվռ տվոցի մեջ շահ որոնող շ ան տղեքի օրը ՉԷ: Այսօր մեր Հայրենիքը մի օր թշ նшմուց ազատագրող ապագա զինվորներիի, նրանց լույս աշխարհ բերող մայրերի, դպրոցում կրթող ուսուցչի, հոր և եղբոր պես զինվորի կողքին կանգնող հրամանատարի օրն է…