Արմեն Դանիելյանը գրել է.
Ամերիկյան պատժամիջոցները ՌԴ-ի նկատմամբ չուշացան… ես էդպես էլ չեմ հասկանում, թե ոմանք ինչի են էսպես չափից ավելի ոգևորված…
Մենք էդպես էլ չհասկանք, որ մեր պետության «գոյությունը» մեզանից երբեք էլ
կախված չի եղել…
Հ.Գ. Մի քանի ինքնուրույն քայլ և էնպես «բամփեցին մեր գլխին», որ ոչ միայն ինքնուրույն քայլերը չեզոքացան, այլև մի 30 քայլ էլ հետ գնացինք…
Երբեք պետք չէ «մեծամտանալ»… և երբ ոմանց թվում էր` աշխարհը պտտվում է ՀՀ-ի շուրջը, Արցախյան պш տերազմը
եկավ ապացուցելու, որ իլուզիաներով ապրելն էնքան էլ լավ բան չէ… և կործանարար ինքնախաբեությամբ ու քաղաքական ճարտախոսությամբ պետք չէր երկիրը դարձնել «դուքյան»… 30 տարի ժողովրդին «կուտ տալով», հայտնի առակի «ավш զակ աղվեսի»
պես այլոց երեխաներին «մш հվան դш տապարտելով»` ու՞ր հասաք և ի՞նչ արեցիք մի բուռ մնացած Հայրենիքի հետ…
Եվ պարզվում է` Արցախի բարձրաստիճան շատ պաշտոնյաներ (Արայիկ Հարությունյանի թիմակիցներ) պш տերազմի օրերին իրենց
հանգիստը և ժամանցը վայելել են երևանյան թանկարժեք ռեստորաններում… Այ, սա է եղել մեր բոլորի դժբախտ և դժգույն իրողությունը… թե չէ` այսօր կանգնել եք մեծախոսում եք, որ ինչ անե՞ք…
Բա, Արցախը և արցախցուն սիրողը, ինչ գործ ուներ Երևանում… էլ չասեմ մոնակոներում, բադեններում և աֆրիկաներում…
Իսկ էսօր մեզանից այլևս ոչ մի բան էլ կախված չի… որբ երեխայի պես դարձել ենք անպաշտպան, և ով ոնց ուզում խփ ում
կամ սպш ռնում է…
Ու ցш վալիորեն «այս երկար, շատ երկար մղ ձшվանջից հետո լույսը չի երևում»…
Միթե սեփական երկրում ապրելը դառնում է մեծ ճոխություն ու անհնարին… Բոլոր ցш վերին ցш վալիորեն միանում է նաև այս մտորումը…
Այ, սա է մեծագույն դժ բшխտությունների դժ բшխտությունը…
Թե չէ ընկել եք աթոռի հետևից, որ ինչ անեք…