Ստյոպա Սաֆարյանը գրել է. Ես լավ չհասկացա’ աղը մեր թշն шմին է, թե աղամանը ռեստորանում սեղանին դրված է թշն шմի? Եթե աղը վտшնգավոր է (միգուցե, որոշ բժիշկներ պնդում են) մի վիճակագրություն մատուցեք, պետության արած կամ պատվիրած մի հետազոտություն

հրապարակեք, որ այս ինչ հի վшնդությունների, մш հացությունների այսքան տոկոսը աղի պատճառով է։ Իսկ եթե ռեստորանում սեղանին չդրեցին, տուն գնան, աղ չեն օգտագործելու? Եթե աղակերության դեմ ենք պայքարում (գուցե հիմնավոր է), ապա դրա միակ ու լավագույն լուծումը

տեղեկատվական արշավներին են, քարոզչությունը, իրազեկումը… Սեղանին աղ դնելու արգելքը որն է? Գոնե ասեք, որ, ասենք թե’ ռեստորանների վե ճերի և կռի վների 98 տոկոսը աղամանը շուռ տալուց է, դրա համար է առաջարկվում արգելել… Դա գոնե ասեք, որ մի բան հասկանալի լինի։ Լավ, որքան կարելի է անտրամաբանական

օրենքներ ընդունել? Սկսում եմ կասկածել, որ մենք ահագին հետ ենք մնացել ինչ-որ շատ առաջադեմ անձանցից… Զատո բժիշկ զոքանչս կլայքի նախագիծը… Ընկերս կատակով ասում է’ «չեմ հասկանում, թե ինչու է աշխարհում ամեն բան այսքան ջրիկանում ըհ անալիանում?»