Եղբայրս երեսուն տարեկան էր, երբ որոշեց ամուսնանալ: Մայրս ուրախությունից կորցրել էր իրեն: Նրանք որոշեցին հարսանիք չանել, նշանակված օրը գնացին ԶԱԳՍ, հետո փոքրիկ խմբով գնացինք ռեստորան, նշեցինք նրանց միավորումը: Հաջորդ օր առավոտյան Ինգան, եղբորս կինը, արթնանալով մայրիկիս առաջ է դնում մի թուղթ, որը կարդալուց հետո մայրիկս, մտածելով, որ հարսը կատակասեր է, ծիծաղելով ասում է.

-Իսկ շնչել կարելի՞ է: Բայց Ինգան անմիջապես մատը դնում է 1.3 կետի վրա, որտեղ գրված էր. «Չխոսել, երբ չեն հարցնում» և գնում խոհանոց սուրճ եփելու: Մայրս մնում է շփոթված, կարծում է, որ երիտասարդ է շատ բան չի հասկանում: Վերցնում է թուղթն ու սկսում կրկին կարդալ: Ահա թե ինչ էր գրված այդ գրության մեջ:

« Խստորեն պահպանել այս կանոնները Լիարժեք անկախություն և ինքնավարություն 1.1. Ուտում ենք առանձին: 1.2. Իմ սենյակ չմտնել առանց թակելու, նույնիսկ եթե հրդեհ է տան մյուս մասում: 1.3. Չխոսել, երբ չեն հարցնում: 1.4. Ամուսնուն կերակրում է կինը: 1.5. Իմ երեխան, իմ գործն է:

2.Ֆինանսներ 2.1. Ձեր որդին պարտավոր չէ Ձեր մասին հոգ տանել, նա արդեն կին ունի։ 2.2. Կոմունալ վճարումները հավասար բաժանվում են տան բնակիչների վրա: 2.3. Իմ գնումները ձեր գործը չեն: 2.4. Եթե ձեզ հետաքրքրում են մեր ծախսերը, նայեք 1.3 կետը: 2.5 Ոչ մի նվեր:

Հարգանք 3.1. Փոխադարձ քաղաքավարություն 3.2. Ոչ մի գոռգոռոց, դուք իմ մայրը չեք: 3.3. Իմ արտաքինի, հագուկապի վերաբերյալ կարծիք հայտնելու դեպքում, հիշեք 1.3 կետը:

4.Կենցաղ 4.1 Առանձին սպասք 4.2. Առանձին լվացք 4.3, Փականներ սենյակների դռներին 4.4. Ոչ մի հյուր տանը

Այլ դրույթներ 5.1. Ձեր կարծիքն ընդհանրապես ինձ չի հուզում, և լավ կլինի նոր բնակարան փնտրեք, շուտով մենք երեխա կունենանք, տանը նեղվածք կլինի: Ձեր առաջարկությունները»

Մայրս այս ամենին պատասխանում է այսպես «Տրվում է քսանչորս ժամ բնակարանը ազատելու և գրողի ծոցը կորչելու համար»: