Մերի Տոմոյանն իր ֆեյսբուքյան էջում գրառում է կատարել, որտեղ ասվում է հետևյալը. «Հազար անգամ ասել եմ, որ «բարեկամ երկիր» բառակապակցությունը առնվազն հիմարություն է։ Որոշ մեր հայերի դա տողության վրա եմ զարմանք ապրում, ցանկացած հարցում գլխի տեղը իրեց հայկական ( լավ իմաստով) սիրտն են աշխատացնում։ Քաղաքականությունում յուրաքանչյուր
մարդ իր երկրի շահերի վերաբերյալ պիտի մտածի, և դրա համար ամեն բան պիտի անի, որ տարբեր երկրների հետ նորմալ դիվանագիտություն վարի, փոխադարձ հարգանքով կառուցողական հարաբերություններ ապահովի։ Յուրաքանչյուր հայ իր հերթին դեսպան է իր հայրենիքից ուրիշ երկրում։ Նրա պահվածքը և գրագիտությունը հայրենիքի հայելին է հմարվում։ Օտար ազգերը այդ հայերի միջոցով են ճանաչում մեր հայրենիքը։ Ուստի
հարգենք իրենց պետությունները, մեզ պարկեշտ և պատշաճ ձևով դրսևորենք, մեր ամեն բառը և քայլը մտածված անենք, հասկանալով հանուն ում ու ինչի։ Անցնեմ բուն թեմայիս։ Չկա աշխարհում մի պետություն, որին ես բարեկամ պետություն կհամարեմ, գոյություն չունի գոնե մեկ երկիր, որին ես իմ երկրի ապագան կվստահեմ, ուստի հիմարություն եմ համարում որևիցէ
պետությանն անվանել բարեկամ։ Երկրագնդի վրա չկա մի երկրի, որը իր շահերը կդնի մի կողմ Ու Հայաստանի շահերից կխոսի կամ ՀՀ-ի համար իր շահերը կզո հի։ Մտցրեք աչքս տեսնեմ!!! Հարգելիներս, միգուցե բավական է ՌԴ-ին սպիտակ թուրք անվանել, սա ինչ է? Որ մի քայլն է արվել առանց հայի ձեռքի? Որ մի պայմանագիրն է կնքվել առանց հայի? Որ ռազ մավարական գույքն է հայտվել նրանց տի րապետության Ներքո առանց հայի ձեռքի? Աստծո սիրո, վերջ տվեք! Գնորդը
միշտ կա և կմնա, ասա ծախվող չլինի, սակայն, մինչ 2018թ. միշտ վաճшռող ունեցել ենք, սկսած մինչ Հիսուսի ծնվելը։ Ռուսը չգներ, մեկ ուրիշ երկիր կգներ, վաճшռողը միշտ էլ գտնում է իր գնորդին։ Ասում են չտվող չկա, պարզապես լավ ուզող պետք է լինի։ Մենք շատ ենք սիրում սրա նրա վրա թքել ու քար կո ծել, մե ղшդրել կարմիր և սպիտակ թուրք անվանել, սակայն մոռանում ենք,
որ թուր քեր ենք ունեցել ծիածանի ամեն գույնի 33 երանգներով։ Բավական է մեղքը մեր վրայից հանենք և դիմացինին մե ղադրենք։ Փաշինյանը օրինակ, ձեռքերի մեջ ձվաձեղ անի, մեկ է դժ գոհ ենք և տարբեր վանգություներ ենք հորինում և զր պшրտում։ Ոչ մի պետություն անթերի չէ, բոլորն էլ ունեն իրենց մեղքերը, թե իրենց ժողովուրդների դեմ, թե այլ պետությունների դեմ։ Յուրաքանչյուր ձեր (սիրված) երկիր մեր երկրի դեմ մեղքեր ունի,
և լավ արարքներ, սակայն չգիտես ինչու ՌԴ-ին ենք տռաս հանել։ Եթե մենք ցանկանում ենք հզոր Պետություն դառնալ, պետք է ինքներս մեր վրա նայենք, մեր սխալները շտկենք։ Ճիշտ քաղաքականություն վարենք ու լինենք ռազ մավարական դաշնակից ամեն հզոր դաշնակից երկրին, հույսերը մեր վրա դնելով։ Այսինքն մեր կարգախոսը պիտի լինի միայն սա!
Мощ ному стратегическому союзнику нужен мощный стратегический союзник, которые
себя будут уважать и действие делать сообща.
Գնահատենք մեր ռազ մավարական դաշնակից երկիրը ու Լինենք հզոր ռшզ մшվարական (բարեկամ) պետություն։ Հորդորս այն է, որ ավելի ամրացնենք Ռուսաստանի Դաշնության հետ մեր հարաբերությունները! Եթե անգամ հենց այս պահին չկան նման հարաբերություններ, ես որպես իմ հայրենիքը պաշտող մարդ, ինձ կդրսևորեմ
այնպես, որ այդ հարաբերությունները ամրшպն դվեն։ Եւ վերջում, խորհին
շնորհակալության խոսքերս եմ մղում Ռուսաստանի դաշնության պատկան մարմիններին, որոնք այս օրերին արեցին ամեն ինչ, ո հայի հպարտ երեսը մնաց կայուն։ Խնդրում եմ այս վերջին գրածիցս վատ զգացող անձիք անցնեն կողքով Ու ոչինչ չգրեն! Ես գիտեմ դուք ով եք, մի ներկայացեք! Եւ ինձ գիտեմ, թե ով եմ։ Երախտապարտ լինելը դա լավ բան է, վն աս չի տա հաստատ! Силь ному союзнику нужен сильный союзник, и мы ста нем им! Вот наш тезис. Если согласны, поделитесь! Մերի Տոմոյան