Հովիկ Չարխչյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրառում է կատարել, որտեղ մասնավորապեա ասվում է.
ԶԻՆՎՈՐԻ ՊԱՏՄԱԾԸ — Հրամանատարիս հետ հարաբերություններս, մեղմ ասած, լավ չէին: Չգիտեմ, թե ինչից էր: Դիրքերում էլ չափազանց լш րված էր:
Մի պահ եղավ, երբ պետք էր կր шկագիծը պահել, մինչև համալրումը կգար: Բոլորիս շարք կանգնեցրեց, ասաց` չեմ հրш մայում, ձեզնից մեկը թող կամավոր գա ինձ հետ, 2-ով պիտի վերին դիրքը պահենք:
Քայլ արեցի առաջ, ասացի` ես: Խեթ նայեց ինձ, բռունցքով խփեց ուսիս ու տարավ իր հետ: 2 ժամ դիմացանք: Օգնությունը տեղ հասավ: Երբ մш րտը դադարեց, հրամանատարս ձեռքիցս բռնած ինձ տարավ ջրամանի մոտ,
նստեցրեց, ճակատս համբուրեց ու սկսեց երեսս լվանալ: Ինքն իմ երեսը լվանում էր երկու ձեռքով, ես հանգիստ արտասվում էի, քանզի գիտեի` արցունքս ջրին էր խառնվում ու նա չէր տեսնի: