Հերմինե Մաթևոսյանը գրել է.
Հայրիկիս զп հվելուց հետո ես մի պահ բթացել էի ցш վից ու մտածում էի` ես հայրենիք այլևս չունեմ։ Գիշերվա դեպքերը ինձ սթափեցրին։ Մարդի՛կ, մի պահ հանգստացեք, խորը շունչ քաշեք ու ֆիքսեք։ Պш տերազմը ավարտվեց։
Ես ուրախ եմ , որ վարչապետը քաղաքական կամք ունեցավ եւ դրեց ավարտը։ Ուրախ եմ, որ նոր զп հեր չեն լինելու ։ Վատ ա , շատ վատ ա, որ կորցրինք Շուշին, ու դեռ շատ հարցեր կան։ Մենք էս պահին հուսահատված ենք և շատ տխուր ։ Նորմալ ա՝ պարտվել ենք։ Անհրաժեշտ է փնտրել պատճառները սառը գլխով ։
Մայրաքաղաքում չափազանց շատ տш կանքներ են վխ տում։ Դրանց հարցերը պետք ա լուծվեն։ Վերջապես ու վերջնականապես։ Վե՛րջ թավիշին։ 20 տարի երկիրը գռ փած ստ шհակները էլ երբեք իշխանության չեն գալու։ Սш հմանը յուրաքանչյուր գնով պահող մեր
եղբայրները վերադառնալու են, եւ մենք չենք կարող իրանց թեք վզերով նայել։ Իրանք անվախ տղաներ են ու իրանք կանգնած պայքարում էին մի քանի պետությունների գերհզոր զп րքի դեմ , անսասան ու վստահ կանգնել են մեր
սш հմաններին, արել են անհնարինը։ Մեր հերոս տղերքը պետք է զգան մեր բոլորի սերն ու հարգանքը իրանց հանդեպ։ Հայր , զավակ, ամուսին, հարազատ կորցրած մարդիկ պետք է զգան մեր աջակցությունը։ Մենք պետք է շունչ քաշենք ու առաջ գնանք ։
Դեպի հզոր ու անկախ Հայաստան։ Հստակ քայլերով։ Առանց վարանելու։ Բարդ ա լինելու, սակայն անհնար չի ։ Անհրաժեշտ է գտնել հզորանալու բանաձևը։ Չպш ռակտվեք, չընկճվեք, չդժգոհեք։ Մտածեք՝ անձնապես ինչ պետք ա անեք եւ արեք։ Եթե ես չեմ հուսահատվել , դո՛ւ իրավունք չունես։
Խաղաղություն: