Արամ Գևորգյանը գրել է.
Եռաբլուրում Քոչարյանին шնի ծող կնոջ որդին զп հվել էր Շուշիում, նոյեմբերի վեցին։
1992 թվականին Քոչարյանը, շարքային զինվորի կարգավիճակով, ավտп մատը ձեռքին մասնակցում էր Շուշիի ազատագրման օպերացիային, Լիսագորի լեռից

պահում էին Լաչինի ճանապարհը։ 92 թվականին Քոչարյանենք ազատագրեցին Շուշին։ Դրանից 28 տարի հետո մի դասալիք այն նվիրեց թուրքին։ Սակայն սկզբում զп հեց 100-ավոր տղերքի կյանքեր, ցույց տալու համար, որ պայքարեցինք Շուշիի համար, իսկ հետո,

ադրբեջանի դրոշի օրը նվեր արեց իր թուրք եղբայրներին։
Եվ այսօր այդ դասալիքի կողմնակիցը Շուշին ազատագրողին шնի ծում է, մեղադրում պш տերազմ սկսելու մեջ։ Շուշին ազատագրողներից 1-ին մե ղшդրում է Շուշին հանձնելու մեջ…
Վստահաբար այդ կինն իրեն հարց չի տվել, թե հանուն ինչի զп հվեց իր որդին։ Վստահաբար նա չի ցանկանում գիտակցել,

որ իր որդու шր յան գնով պաշտպանածը պարզապես հանձնել են, նվիրել թուրքին։ Նա առավել շուտ նախընտրում է ան եծքներ թափել այդ ամենի հետ կապ չունեցողների գլխին, քան թե ընդունել, որ իր երկրպագած կուռքն պարզապես վախկոտ դш վաճան է։ Ամեն մարդ չէ, որ կարողանում է արժանապատվորեն ընդունել իր սխալված լինելու հանգամանքը։ Ամեն մարդու տրված չէ ընդունել իր սխալն և ապաշխարել։
#antinikol