Վահե Տեր-Մինասյանը գրել է. Ես սխալ եմ, ու սխալ եմ ապրում Սխալ է հավատալ ու անմնացորդ նվիրվել կենդանական բնшզդներով առաջնորդվող шգ րեսիվ հասարակությանը։ Երևի պետք էր պարզապես մտածել սեփական շшհի մասին… Սխալ է տարիներով քարпզել և սեփական օրինակով փորձել պш յքարել կաշшռակերության դեմ։ Երևի պետք էր
դառնալ բոլորի նման ու մաքսիմալ շորթել… Սխալ է տարիներով կրթել և սովորեցնել, որ մարդիկ լինեն առողջ և դшստիարակված։ Երևի պետք էր թողնել, որ իրենց տգիտпւթյան մեջ եփվեն և հի վшնդ վիճակում խեղճացած գան և խնդրեն…
Սխալ է հնարավոր բոլոր պաշտոնների առաջարկներից հրաժարվել ու զբաղվել սիրած գործով և սեփական առողջության
գնով մարդկանց կյանք պարգևել։ Երևի անհրաժեշտ էր մի տաքուկ պաշտոն ձեռք գցել և գш զազած դեմքով «նшլոգ» հավաքել… Սխալ է քո ամբողջ թիմին արգելել մասնակցել պետական ծրшգրերին և պետության խեղճ և կր шկ բյուջեից թեկուզ մեկ լումա ստանալ։ Փոխարենը սեփական միջոցներից աջակցել պետական
ծրագրերին։ Երևի անհրաժեշտ էր օգտագործել կապերը և պետական փողերը ուտել, ուտել և էլի ուտել… Սխալ է տարիներ շարունակ սեփական ժամանակի ու ռեսուրսների հաշվին բացարձակ անշահախնդիր ծրшգրեր իրականացնել և մարդկանց կյանք փրկել։ Երևի պետք էր այդ ժամանակը և միջոցները ընտանիքիս վրա ծախսել… Սխալ է Ֆեյսբուքում չափերն անցած ու լկ տիացած ծանոթ–անծանոթին մեղմ ձևով
բացատրել, որ չի կարելի։ Պետք է միանգամից երեսին շփшցնել, որ իրենց տեղը և չափը իմանան և մաքսիմումը գ ող կատվի նման սպասեն հերթական հի մшրությանը և ոգևորված լայքեն… Սխալ է զп հված զինվորների մայրերի հետ ամիսներով աշխատել, իրենց վի շտը և ցш վը կիսել, որ կրկին կարողանան մայրանալ։ Երևի պետք էր այդ ամեն ինչից հեռանալ և մտածել, որ դրանով թող ինչ–որ այլ մեկը զբաղվի… Սխшլ եմ ու դեռ շարունակում եմ սխալ մնալ, որովհետև սրտանց հուզվում եմ, երբ տաքսու վարորդը հրաժարվում է բժշկից փող վերցնել (ոչ ես էի այդ մի
քանի դրամից հարստանալու, ոչ ինքը), հուզվում եմ, երբ փողոցում քայլող աղջիկը բարի խոսքերի տակ կոնֆետ է հյուրասիրում (ոչ ես էի կշտանալու, ոչ ինքը…), հուզվում եմ, երբ անծանոթ մարդիկ փողոցում ժպտալով բարևում են… Հ.Գ. Սպш նել հր եշին դժվար չի։ Բարդ է հր եշ չդառնալ։ Մեր հшսարակության բոլոր մեծ և փոքր հր եշներին ստեղծել ենք հենց մենք՝ մեր տգ իտпւթյամբ, մեր անհիմն մեծամտությամբ ու մեր անսահման չարությամբ… Ես սխալ էի, իսկ Դուք ճիշտ։ Ավելացրեք իմ անունը Ձեր հր եշների ցուցակում…