Կամո Ստեփանյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է. «Ես ու թուրքը… Մի պատմություն եմ ուզում պատմել կապված իմ զինվորական ծառայության ու նախագահական ընտրությունների հետ։ 2003 թ-ին կայանալիք ընտրությունների կապակցությամբ մեզ բոլորիս հավաքեցին և սկսեցին
հրш հանգավորել՝ ինչպես պետք է մասնակցենք ընտրություններին։ Ու ամենակարևորը. հստակ հրш հանգ տրվեց, որ բոլորը մի մարդու պես Պետք է ընտրեն ռոբերտ քոչարյանին, ես լուռ կանգնեցի և բարձր ձայնով պատասխանեցի. -Ես թք ած ունեմ, թե ձեր վրա ու թե ռոբերտ
քոչարյանի վրա և ոչ ոք չի կարող ինձ հարկադրել ընտրել մի մարդու, ում ես չեմ ցանկանում։ Տասը րոպե անց ինձ կանչեցին շտաբի պետի մոտ, բացատրական աշխատանքներ, հորդոր, սակայն հասկանալով որ ես անդրդվելի եմ իմ որոշման մեջ` հորդորեց գոնե չվտш նգել
ծառայակից ընկերներիս ծառայությունը և այսուհետ հրապարակային չասել այդ մասին։ Ընտրության օրը` առավոտյան, գնդի հրամանատարը շարեց բոլոր զինվորներին ու հր шման տվեց.-Այսքան զինվոր, այսքան էլ ձայն ի օգուտ ռոբերտ քոչարյանին ու եթե 1 ձայն էլ պակաս եղավ,
ապա ձեզ շատ դառը և դш ժան ծառայություն է սպասվում։ Ես մեկ է չընտրեցի նրան, բայց համոզված չեմ, որ ինձ պես շատերը այդ կերպ արեցին): Դա եղավ էն ճակատագրական օրը, երբ ես երդում տվեցի, որ պш յքարելու այդ ռեժիմի դեմ այնքան, մինչ նա կտш պալվի։
Ու ամեն մի հայ, երբ փորձ կատարի պաշտպանել ռոբերտ քոչարյանին և նրա ռեժիմին` Պետք է հավասարապես պատասխան տա էն ամեն ինչի համար, ինչ նրանք արել են Հայ ազգին։ ՈՉ ՈՔ ՉԻ ԿԱՐՈՂ ԽՈՒՍԱՓԵԼ ԺՈՂՈՎՐԴԻ ԴԱ ՏԱՍ ՏԱՆԻՑ… Հարգանքներով` Կամո Ստեփանյան